Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

Ανακοίνωση της Λαϊκής Συσπείρωσης για το Β γύρο των Δημοτικών εκλογών


Η Λαϊκή Συσπείρωση Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας χαιρετίζει όλους όσους συμπαρατάχθηκαν και έδωσαν τη μάχη στο πλευρό μας, όσους ψήφισαν "Λαϊκή Συσπείρωση" στις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές της 26ης Μάη, το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή. Την ψήφο σας η Λαϊκή Συσπείρωση την καταθέτει στον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, για να πάρουν ανάσες τα λαϊκά στρώματα, για τη ζωή που μας αξίζει. Σε αυτό θα δώσουν όλες τους τις δυνάμεις οι τρεις εκλεγμένοι με τη Λαϊκή Συσπείρωση δημοτικοί σύμβουλοι.

Η Λαϊκή Συσπείρωση στην προεκλογική περίοδο ανέδειξε σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους του δήμου, του κλάδου της εστίασης και γενικότερα την εργατική τάξη. Έφερε στο προσκήνιο τα παιχνίδια με τις χρήσεις γης, την εμπορευματοποίηση και τις ελλείψεις στη δημόσια υγεία, την προσχολική αγωγή, την παιδεία, τη φοροληστεία, τις ιδιωτικοποιήσεις. Μίλησε για τις ευθύνες της δημοτικής αρχής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και των προηγούμενων της ΝΔ, του ΚΙΝΑΛ -των οποίων οι υποψήφιοι ζητούσαν και πάλι την ψήφο- που λειτούργησαν ως στυλοβάτες της αντιλαϊκής πολιτικής. Αποκάλυψε ότι όλες οι άλλες παρατάξεις αποδέχονται τις αντιδραστικές αλλαγές του Κλεισθένη, την κρατική υποχρηματοδότηση, τη λογική της ανταποδοτικότητας, της επιχειρηματικότητας, τις Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα που είναι σε βάρος του λαού.  

Κάλεσε τους ανθρώπους του μόχθου να γυρίσουν την πλάτη στη λογική του «μικρότερου κακού», η οποία αποδεδειγμένα κάθε φορά οδηγεί στο μεγαλύτερο. 

Υπογράμμισε ότι το πραγματικό δίλημμα που μπαίνει μπροστά στο λαό είναι αν θα συνεχίσει να στηρίζει το δρόμο που μας έφερε έως εδώ, το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ, με ένταση της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, ή αν θα στηρίξει αποφασιστικά την αντίσταση, την αντεπίθεση, τον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό πραγματικά στην εξουσία, για να γίνει οργανωτής και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. 

Αυτό το κριτήριο ψήφου δεν αλλάζει από Κυριακή σε Κυριακή. 

Τόσο η παράταξη του κ. Βούρου, όσο και αυτή του κ. Βασιλόπουλου κινούνται στα πλαίσια της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει γραμμή στήριξης επιχειρηματικών συμφερόντων. Τόσο αυτοί που εκφράζουν τη σύμπλευση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ με τμήμα της ΝΔ, όσο και εκείνοι που εκφράζουν τη σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ με τμήμα του χώρου του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, στέκονται απέναντι στα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων.

Σε ότι αφορά στο δεύτερο γύρο πάγια θέση της Λαϊκής Συσπείρωσης είναι ότι δεν εμπλέκεται σε παζάρια και συνδιαλλαγές. Όπου και όποτε περνούν εκπρόσωποι του διπολισμού και των συνοδοιπόρων του, εκφράζουμε την αντίθεσή μας με οποιοδήποτε τρόπο στην κάλπη (λευκό ή άκυρο), δηλώνοντας ότι θα μας βρουν απέναντι από θέση ισχυρής αντιπολίτευσης σε αντιλαϊκές επιλογές τους, δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή σε κανέναν.

29/5/2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, του Α' γύρου τοπικών εκλογών και τη μάχη του Β' γύρου και τις βουλευτικές εκλογές

Aνακοίνωση εξέδωσε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, του Α' γύρου των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών και τη μάχη του Β' γύρου και για τις βουλευτικές εκλογές στο τέλος Ιούνη.
Αναλυτικά:
1. Η ΚΕ χαιρετίζει τα χιλιάδες μέλη, τους οπαδούς του Κόμματος και της ΚΝΕ, τους συνεργαζόμενους, τους ψηφοφόρους, που έδωσαν τη μάχη, συστρατεύτηκαν και συνέβαλαν στην ενίσχυση του ΚΚΕ. Ιδιαίτερα θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους έκαναν αυτό το βήμα για πρώτη φορά, τους νέους και τις νέες που έδωσαν την πρώτη τους ψήφο στο Κόμμα μας.
Το ΚΚΕ θα αξιοποιήσει τους εκλεγμένους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές σε δήμους και Περιφέρειες, στην Ευρωβουλή, για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, για να αποτελέσουν το συνεπές και μαχητικό στήριγμα των εργαζομένων, για ενδυνάμωση του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην αντεπίθεσή του απέναντι σε κάθε αντιλαϊκή κυβερνητική και ευρωενωσιακή πολιτική.
Οι ψήφοι του ΚΚΕ θα κατατεθούν από σήμερα κιόλας, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, στα σχολεία, στις σχολές.
Καλούμε το λαό να συνεχίσει να αντιστέκεται στα ψεύτικα διλήμματα «σταθεροποίηση και ανάκαμψη» ή «αποσταθεροποίηση και περιπέτειες», «πίσω - μπροστά», στις ψεύτικες προσδοκίες που καλλιεργεί η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, αφού η σταθερότητα και ανάκαμψη θα αφορά το μεγάλο κεφάλαιο και όχι το λαό. Όλα αυτά θα ενισχυθούν ενόψει των βουλευτικών εκλογών στα τέλη Ιουνίου. Παραμένει πιο επιτακτική σήμερα η ανάγκη για μεγαλύτερη ενίσχυση του ΚΚΕ στις εθνικές εκλογές για να μπορέσει η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους.
Το δίλημμα που μπαίνει μπροστά στο λαό είναι αν θα συνεχίσει να στηρίζει το δρόμο που μας έφερε έως εδώ, το δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ, με ένταση της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, ή αν θα στηρίξει αποφασιστικά την αντίσταση, την αντεπίθεση, τον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό πραγματικά στην εξουσία, για να γίνει οργανωτής και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.
2. Ήδη καταγράφεται η δικαιολογημένη λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που τα τελευταία χρόνια υλοποίησε την αντιλαϊκή πολιτική, συνεχίζοντας το έργο των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι, ωστόσο, θετικό το γεγονός ότι ένας κόσμος στρέφεται σε παλιότερες δοκιμασμένες και αποτυχημένες επιλογές, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ή σε άλλες δυνάμεις που στηρίζονται και προετοιμάζονται για να παίξουν το ρόλο είτε του αναχώματος είτε του συμπληρώματος στην αντιλαϊκή κυβερνητική διαχείριση.
Καταγράφεται μια ακόμα αντιλαϊκή εναλλαγή μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, δηλαδή μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ.
Πολλοί εργαζόμενοι επιλέγουν τα κόμματα του νέου διπολισμού, με βαριά καρδιά, χωρίς ενθουσιασμό και το κυριότερο χωρίς προσδοκίες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει θετικά στη ζωή τους, ενώ μια ορισμένη ανασύνθεση του αστικού πολιτικού σκηνικού δεν προμηνύει τίποτε το θετικό.
Ο συσχετισμός δυνάμεων παραμένει πολύ αρνητικός, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν έχει περάσει ακόμη σε φάση δυναμικής και πιο μαζικής αντεπίθεσης. Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι σε πλατιά τμήματα μισθωτών, αυτοαπασχολουμένων, νέων κυριαρχούν οι μειωμένες απαιτήσεις, η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία. Ταυτόχρονα γνωρίζουμε ότι σήμερα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στέκονται πολύ πιο θετικά απέναντι στο ΚΚΕ, παρακολουθούν τις θέσεις του, προβληματίζονται, έστω κι αν ακόμη δεν έχουν αποφασίσει να κάνουν ένα πιο σημαντικό βήμα. Προκύπτει άμεσα η αναγκαιότητα της σύσφιξης των σχέσεων του Κόμματος, από την Κεντρική Επιτροπή έως την κάθε Κομματική Οργάνωση, με όλους αυτούς τους εργαζόμενους που θετικά προσεγγίζουν το ΚΚΕ, αρκετοί το επέλεξαν σε κάποια από τις κάλπες αυτών των εκλογών.
Είναι σημαντικό και θετικό το γεγονός ότι σε αυτές τις εκλογές εκφράστηκε μια τάση συμπόρευσης με το ΚΚΕ με ανθρώπους που παλέψαμε μαζί τα προηγούμενα χρόνια στο εργατικό και αγροτικό κίνημα, με ανθρώπους της Τέχνης, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού, από το χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, ορισμένοι εκ των οποίων παλιότερα έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές.
Αυτή η τάση συμπόρευσης με το ΚΚΕ δεν έχει καμία σχέση με τις μεταγραφές που έχουμε ζήσει το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στα αστικά κόμματα, εκφράζει θετικές διεργασίες μέσα στο κίνημα και όχι στα κοινοβουλευτικά παρασκήνια.
Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν θετικές διεργασίες στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, με την πρωτοπόρα δράση των κομμουνιστών, ενάντια στα κόμματα και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, την ΕΕ.
Αυτή η τάση δεν πρέπει να μειωθεί, να ανασταλεί, όσο πλησιάζουμε στις βουλευτικές εκλογές, κάτω από τα εκβιαστικά, τρομοκρατικά και ψεύτικα διλήμματα. Η επόμενη μέρα πρέπει να βρει και νέες δυνάμεις στο δρόμο της αντεπίθεσης, στο δρόμο της πολιτικής και μαζικής πάλης.
3. Συνολικά, παρά τις όποιες θετικές διεργασίες, εκφράζεται τάση συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. Γι’ αυτό το φαινόμενο ευθύνονται συνολικά οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, είτε δυνάμεις όπως η ΝΔ, που με τις θέσεις της επένδυσε ανοιχτά στον συντηρητισμό, στον εθνικισμό, σε αντιδραστικές θέσεις, είτε δυνάμεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπάθησε να ντύσει μια βάρβαρη, αντιλαϊκή πολιτική, με το μανδύα της «προόδου» και την απάτη της «προοδευτικής συμμαχίας», δυσφημώντας τελικά τις αξίες της πραγματικής προόδου, τροφοδοτώντας τις ακραίες αντιδραστικές επιλογές και με την ίδια την οικονομική πολιτική του τη διάψευση ελπίδων σημαντικών τμημάτων του λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική του επέτρεψε στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να εμφανίζονται δικαιωμένοι για το προηγούμενο αντιλαϊκό τους έργο. Στην ουσία τους έδωσε συγχωροχάρτι με την όλη πρακτική του.
Η υποχώρηση της Χρυσής Αυγής και σε ψήφους και σε ποσοστά πρέπει να συνεχιστεί ακόμα περισσότερο μπροστά στις εθνικές εκλογές, ώστε ο ελληνικός λαός να πετάξει έξω από τη Βουλή το ναζιστικό δολοφονικό συνονθύλευμα.
Ταυτόχρονα, χτύπημα πρέπει να δοθεί, τώρα που είναι στην αρχή, στη συνολικότερη διαδικασία αναμόρφωσης του εθνικιστικού ακροδεξιού χώρου με την εμφάνιση και ενίσχυση νέων σχημάτων και κομμάτων.
Η κατάσταση οπωσδήποτε θα ήταν καλύτερη, αν οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν έδειχναν ανοχή απέναντι σε τέτοιες δυνάμεις, στις ιδέες τους και στο δηλητήριο που χύνουν, αν είχε ολοκληρωθεί η δίκη της ΧΑ που με ευθύνη της κυβέρνησης έχει καθυστερήσει υπερβολικά. Αυτή η ανοχή δεν υπάρχει μόνο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, υπάρχει πολύ περισσότερο σε τοπικό, με φασίστες να διαπλέκονται με άλλους δημοτικούς συνδυασμούς και παρατάξεις. Το ΚΚΕ δεσμεύεται να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες στο κίνημα, στους χώρους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, στη νεολαία έτσι ώστε να απομονωθεί η ΧΑ και οι παραφυάδες της, να αποκαλυφθεί ο ρόλος και ο χαρακτήρας τους.
4. Το ΚΚΕ παραμένει σταθερή δύναμη για τα λαϊκά συμφέροντα, με τάση σταθεροποίησης των δυνάμεών του, σε εκλογικές συνθήκες που προσιδίαζαν σε εθνικές εκλογές.
Η αντιπαράθεση, η πόλωση, οι υποσχέσεις, τα εκβιαστικά διλήμματα, ανάμεσα κυρίως στα δύο κόμματα του διπολισμού, διαμόρφωσαν ένα τέτοιο κλίμα που επέδρασε σε λαϊκό κόσμο, ο οποίος παραμένει εγκλωβισμένος στη λογική μειωμένων απαιτήσεων. Δεν έχει ακόμη πιστέψει στη δύναμή του, με την ενεργητική συμμετοχή του στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, στην κοινωνική συμμαχία.
Σε αυτές τις συνθήκες, η ψήφος στο ΚΚΕ εκφράζει τάση χειραφέτησης από τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές που θέτει ο διπολισμός, από τις απατηλές προσδοκίες για τη δήθεν μεταμνημονιακή εποχή και τον δίκαιο χαρακτήρα της όποιας αναιμικής καπιταλιστικής ανάκαμψης. Εκφράζει, επίσης, σε ένα βαθμό, αποδοχή της θεμελιακής θέσης του ΚΚΕ ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβερνητική διαχείριση εντός των τειχών του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος και της ΕΕ.
Το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα στις χώρες της ΕΕ είναι αρνητικό για τους λαούς. Οι εξελίξεις αποδεικνύουν τις μεγάλες ευθύνες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας και της λεγόμενης ανανεωτικής αριστεράς και αποκαλύπτουν τις αυταπάτες για δυνατότητα φιλολαϊκής στροφής μέσα στην ΕΕ.
Σ’ αυτό το αντιδραστικό πλαίσιο, το αποτέλεσμα που κατέγραψε το ΚΚΕ στέλνει μήνυμα ελπίδας σε ΚΚ και αγωνιστικές δυνάμεις σε άλλες χώρες, που παλεύουν σε δύσκολες συνθήκες, για να χαραχθεί μια ριζοσπαστική γραμμή ανάκαμψης και ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος σε όλη την Ευρώπη, μακριά από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του με τη σοσιαλδημοκρατία, την ωραιοποίηση της ΕΕ ή την αυταπάτη για διόρθωσή της προς όφελος του λαϊκού συμφέροντος και την πολιτική ενσωμάτωσης και συμμετοχής στην αστική αντιλαϊκή διαχείριση.
5. Αυτή τη βδομάδα δίνουμε τη μάχη του δεύτερου γύρου στους 5 δήμους που είχαμε πλειοψηφία την προηγούμενη πενταετία, με νέα ορμή για να αναδείξουμε ξανά τις αγωνιστικές αρχές σε Πάτρα, Πετρούπολη, Καισαριανή, Χαϊδάρι, Ικαρία. Στους υπόλοιπους δήμους και τις Περιφέρειες, όπου δεν είμαστε στο δεύτερο γύρο και έχουν περάσει εκπρόσωποι του νέου διπολισμού και των συνοδοιπόρων του, εκφράζουμε την αντίθεσή μας με οποιοδήποτε τρόπο στην κάλπη (λευκό ή άκυρο), δηλώνοντας ότι θα μας βρουν απέναντι από θέση ισχυρής αντιπολίτευσης σε αντιλαϊκές επιλογές τους, δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή σε κανέναν.
Μπροστά μας τώρα έχουμε τη μάχη των βουλευτικών εκλογών στο τέλος Ιούνη. Θα δώσουμε αυτή τη μάχη με αισιοδοξία, κόντρα σε διλήμματα, που θα δυναμώσουν ακόμη περισσότερο, στο όνομα κάποιων επιμέρους διαφορών που δεν αλλάζουν την ουσία της στρατηγικής σύμπλευσης ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, τα άλλα κόμματα. Η επίσπευση των εκλογών έχει, εκτός των άλλων, ως στόχο να μην ανακοπεί η προώθηση συγκεκριμένων σχεδιασμών του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και σε σχέση με το Κυπριακό και άλλα ζητήματα, σε βάρος των λαών.
Την επόμενη ημέρα θα είναι παρόντα τα ευρωενωσιακά μνημόνια διαρκείας, οι ευρωενωσιακές αντιλαϊκές δεσμεύσεις, οι συνεχείς έλεγχοι και οι στόχοι της ανάκαμψης του κεφαλαίου, που οδηγούν σε μεγαλύτερη χρεοκοπία το λαό. Αυτή τη στρατηγική έχουν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, μαζί με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που είναι δοκιμασμένες αντιλαϊκές επιλογές και επιδιώκουν να επανέλθουν στη διακυβέρνηση δριμύτεροι και πιο επιθετικοί.
Καλούμε όλους αυτούς, που στις ευρωεκλογές δίστασαν να κάνουν το βήμα, που κάποιοι ψήφισαν και αυτή τη φορά, με «κρύα καρδιά», να δώσουν στις εθνικές εκλογές ένα ηχηρό μήνυμα, να κάνουν τώρα την πραγματική διαφορά με ΚΚΕ ισχυρό στο λαϊκό κίνημα και στη Βουλή.
Έχουμε επίγνωση των ευθυνών μας, να συμβάλουμε πιο αποφασιστικά στην ανασυγκρότηση, στη μαχητικότητα και μαζικότητα του εργατικού - λαϊκού κινήματος, στην οργάνωση της καθημερινής πάλης του λαού, στη δημιουργία μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας, με το ΚΚΕ ισχυρό παντού: Για να εμποδιστούν νέα μέτρα. Για την πραγματική ανακούφιση των εργαζομένων, των ανέργων, των λαϊκών νοικοκυριών, των συνταξιούχων, της νεολαίας, όλων όσοι υποφέρουν. Για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Για να υπάρξει επαγρύπνηση και ετοιμότητα για τα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και τους ανταγωνισμούς στην περιοχή, στους οποίους συμμετέχει ενεργά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ, των άλλων αστικών κομμάτων.
Για να υπάρχει μια πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση μέσα στο λαό και μέσα στη Βουλή, απέναντι στην όποια επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση που θα προκύψει, ιδιαίτερα απέναντι στην άνοδο της ΝΔ, αλλά και για να μπει πραγματικό τείχος στο φασισμό - ναζισμό, στον εθνικισμό και το ρατσισμό, για να ανοίξουμε το δρόμο, με τον λαό πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Κανένας εφησυχασμός. Τώρα, όλες και όλοι στη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ! Αυτή είναι και η μόνη κερδισμένη ψήφος για το λαό.

Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΤΗΣ 26 ΜΑΗ




  • mε τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα, το ΚΚΕ συγκεντρώνει περίπου 6% και εκλέγει 2 ευρωβουλευτές. Τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» περνάνε στο β' γύρο και στους 5 δήμους όπου ήμαστε πλειοψηφία την προηγούμενη πενταετία. Αλλά και σε άλλους δήμους, όπου δεν περάσαμε στον β' γύρο, τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» κατέγραψαν μια σημαντική παρουσία, που κυμαίνεται από παρουσία με εκατοντάδες νέους δημοτικούς συμβούλους στα Δημοτικά Συμβούλια.
  • Ευχαριστούμε όλους και όλες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΚΚΕ και συμπορεύτηκαν μαζί του. Όλους και όλες που μας τίμησαν, συμμετέχοντας στα ψηφοδέλτια του Κόμματος, αλλά και σε αυτούς που σε δύσκολες συνθήκες έφτασαν έως την κάλπη, ψήφισαν το ΚΚΕ στις ευρωεκλογές και τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Ιδιαίτερα θέλουμε να ευχαριστήσουμε όσους έκαναν αυτό το βήμα για πρώτη φορά, τους νέους και τις νέες που έδωσαν την πρώτη τους ψήφο στο Κόμμα μας.
  • Η μάχη των ευρωεκλογών αλλά κι εκείνη των τοπικών εκλογών, εκ των πραγμάτων πήραν χαρακτηριστικά που παρέπεμπαν σε εθνικές εκλογές. Το εκλογικό αποτέλεσμα καταγράφει μία ακόμα αντιλαϊκή εναλλαγή μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, δηλαδή μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Η αντιπαράθεση, η πόλωση, οι ψεύτικες υποσχέσεις, τα εκβιαστικά διλήμματα, ανάμεσα κυρίως στα δύο κόμματα του διπολισμού, διαμόρφωσαν ένα τέτοιο κλίμα, που επέδρασε σε λαϊκό κόσμο, ο οποίος δεν έχει ακόμη πιστέψει στη δύναμη που έχει, αφήνοντάς την ανεκμετάλλευτη.
  • Είναι θετικό το γεγονός ότι σ' αυτές τις εκλογές εκφράστηκε μια ορισμένη τάση συμπόρευσης με το ΚΚΕ. Αυτή η τάση συμπόρευσης εκφράζει θετικές διεργασίες, που θα δουλέψουμε να πολλαπλασιαστούν.
  • Ο συσχετισμός παραμένει πολύ αρνητικός, και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν έχει περάσει ακόμη σε φάση δυναμικής και πιο μαζικής αντεπίθεσης. Έχουμε πλήρη επίγνωση ότι σε πλατιά τμήματα του λαού κυριαρχούν οι μειωμένες απαιτήσεις, η ηττοπάθεια, η μοιρολατρία, ως αποτέλεσμα της αποστράτευσης και της μειωμένης συμμετοχής στις διαδικασίες του κινήματος.
  • Θετικό ότι η ΧΑ καταποντίστηκε από την τρίτη θέση στην πέμπτη και το ΚΚΕ προηγείται. Βέβαια, μετακινήσεις όπως αυτές προς την Ελληνική Λύση συνιστούν ανασύνθεση ενός συνολικά αντιλαϊκού - αντιδραστικού πολιτικού σκηνικού.
  • Παραμένει αναγκαίο και επίκαιρο το σύνθημά μας μπροστά στις βουλευτικές εκλογές: Με ισχυρό ΚΚΕ, μπορούμε να κάνουμε την πραγματικά μεγάλη διαφορά.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Η λακκούβα και ο λάκκος - Άρθρο του Ν, Σερετάκη

Η λακκούβα και ο λάκκος

Άρθρο του Νίκου Σερετάκη που δημοσιεύθηκε στην "Αναζήτηση" 5/2019

Στη γειτονιά μου  στη συμβολή  40 εκκλησιών και Αλεξανδρείας, χάσκει μια ευμεγέθης λακκούβα στο οδόστρωμα, η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή σχολιασμού μιας και πρόκειται για το γνωστό έργο ασφαλτοστρώσεων που έγινε όπως-όπως για να προλάβουμε τις κάλπες, διαλύθηκε με την πρώτη κακοκαιρία και ξαναφτιάχτηκε για να δούμε αυτή την τρύπα 2 μήνες μετά. 

Θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τον προβληματισμό για την ανάγκη να έχουν οι δήμοι πλήρως στελεχωμένες υπηρεσίες ώστε να πραγματοποιούν όλα τα έργα με αυτεπιστασία, με κριτήριο την ασφάλεια και την ικανοποίηση των αναγκών και όχι το κέρδος του εργολάβου. Θα έδινε μια αφορμή να αναρωτηθούμε για το δρόμο ιδιωτικοποίησης του πρασίνου και άλλων υπηρεσιών που διεύρυνε η δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ που τρίβουν τα χέρια τους .

Η λακκούβα της γειτονιάς αν και ορατή συνιστά ασφαλώς κίνδυνο για τα πάσης φύσεως τροχοφόρα.

Ωστόσο υπάρχει και ένας άλλος λάκκος, λιγότερο ορατός αλλά πολύ πιο επικίνδυνος για τα λαϊκά στρώματα, τους ανθρώπους του μόχθου που πασχίζουν να κρατήσουν όρθια τα σπιτικά και τις οικογένειές τους μέσα σε μια λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων που δε λέει να κοπάσει.

Είναι ο λάκκος των πλαστών διλημμάτων που έντεχνα για άλλη μια φορά σκάβουν στο δρόμο προς την κάλπη οι πολιτικές δυνάμεις του κατεστημένου και οι τοπικοί εκφραστές τους. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ που από κοινού ψήφισαν μνημόνια, που μαζί χειροκροτούνε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που που ανταλλάσουν στελέχη όπως οι έμποροι τις επιταγές, που πίνουν νερό στο όνομα της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας και στιγματίζουν ως παθογένειες ότι θυμίζει εργατική κατάκτηση και λαϊκό δικαίωμα καμώνονται τώρα τους ορκισμένους αντιπάλους. 

Ανεβάζουν τους τόνους και ελπίζουν ότι πίσω από τον κουρνιαχτό θα κρυφτεί το πόσο απελπιστικά μοιάζουν – και στις θέσεις και στα πρόσωπα. Ποιός θα φανταζόταν για παράδειγμα ότι για να εκλέξεις υπουργό του Σαμαρά θα πρέπει να ψηφίσεις ΣΥΡΙΖΑ…  

Ο αγώνας όμως είναι σικέ, και την επαύριο θα συνεχίσουν όλοι μαζί να κάνουν ότι και χτες: να τα βρίσκουν ενάντια στην εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία. 

Τα ίδια και χειρότερα σε τοπικό επίπεδο. Οι θέσεις τους περιγράφουν ένα Δήμο-επιχείρηση που με “έξυπνο” τρόπο θα χαρατσώνει τους δημότες-πελάτες. Για την  επιχειρηματικότητα στη διαχείριση σκουπιδιών συμμετέχει στο INTEREG η δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ, επιχείρηση θέλει στα σκουπίδια και ο “ανεξάρτητος” Κωνσταντινίδης. Ζήτω τα ΣΔΙΤ -δηλαδή εγγυημένα κέρδη για τους ιδιώτες- αναφωνούν όλοι μαζί. Ένας ένας ξεμυτίζει και βάζει στο κάδρο και ένα χώρο για “αξιοποίηση”. Την τιμητική τους έχουν το συγκρότημα των ΚΑΤΤΕΕ, ο προσφυγικός συνοικισμός, οι χρήσεις γης στην πόλη.  

Βασιλόπουλος, Βούρος, Τομπούλογλου τα δίνουν όλα να πείσουν πως τους χωρίζει άβυσσος..  Οι  οι “ηθικοί” και οι “διαπλεκόμενοι”, τα εντός της πόλης επιχειρηματικά συμφέροντα κόντρα στα εκτός της πόλης επιχειρηματικά συμφέροντα και πάει λέγοντας. Τόσο μεγάλη η απόσταση που όλοι τους αγωνιούν να αφήσουν την αίσθηση πως έχουν και κάποιον από την οικογένεια του άλλου, Και όλοι μαζί ψάχνουν “γήπεδο” για να πετάξουν τη μπάλα στην εξέδρα. Το γνωστό παραμύθι των δύο κόσμων σε μικρογραφία.

Από κοντά κι οι άλλοι συνδυασμοί των δυνάμεων του κατεστημένου διαλαλούν πως είναι πρόθυμοι για “συναινέσεις” και “συνεργασίες”, συμπληρώνοντας την εικόνα για τα παζάρια που έχει βουίξει η πόλη. Είτε εμφανίζονται ως «νέοι» και «άφθαρτοι» είτε πλασάρονται ως «δοκιμασμένοι» και «ικανοί» - είναι πλήρως «εξαρτημένοι» από την αντιλαϊκή πολιτική. 

Ο λάκκος είναι βαθύς, όμως υπάρχει πείρα που δεν πρέπει να πεταχτεί. Να μην λησμονήσουμε πως  το “στις 26 εμείς ψηφίζουμε – στις 27 αυτοί φεύγουν” έγινε στις 26 εγκλωβιζόμαστε και στις 27  φέρνουν και άλλους στο σβέρκο μας. 

Ας γυρίσουμε επιτέλους την πλάτη στη λογική του «μικρότερου κακού», η οποία αποδεδειγμένα κάθε φορά οδηγεί στο μεγαλύτερο. Ας πούμε  φτάνει πια σε Δημοτικές Αρχές απολογητές της κυβερνητικής πολιτικής. Που έχουν “ευαγγέλιο” τις κατευθύνσεις της ΕΕ και βαφτίζουν «κόστος» τις  ανάγκες του λαού.

Με την ψήφο στη Λαϊκή Συσπείρωση ροκανίζουμε τα τοπικά στηρίγματα της αντιλαϊκής πολιτικής. 

Δυναμώνει η διεκδίκηση για κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει τις ανάγκες κόντρα στη λογική του Δήμου- φοροεισπράκτορα. Μπαίνει  φραγμός σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς  για  πρώτη κατοικία και μικρομάγαζα.  

Βάζουμε μπροστά τις επείγουσες ανάγκες σε αντισεισμική θωράκιση και ολοκληρωμένη αντιπλημμυρική προστασία. Ενάντια σε κάθε μορφή επιχειρηματικής εκμετάλλευσης του Άλσους. Κανένα δημοτικό ακίνητο στο υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Απαντάμε  στην απαράδεκτη εικόνα στα νηπιαγωγεία,  σε κάθε ιδέα για κατακερματισμό ή έξωση των ΕΠΑΛ. 

Δε σκορπάμε την ψήφο μας σε ψηφοδέλτια μιας χρήσεως. Μόνο η ψήφος στη Λαϊκή Συσπείρωση θα πιστωθεί στη διεκδίκηση για κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όχι ευκαιρίες για όποιον προλάβει. Για σταθερή εργασία για όλους με δικαιώματα.  Για δωρεάν πρόσβαση στην παιδεία, την υγεία, τον αθλητισμό. Για Δήμο στο πλευρό των εργαζομένων, των διανομέων των νέων παιδιών στην εστίαση και όχι των μεγαλοεργοδοτών.

Όλοι όσοι μοιραζόμαστε την αγωνία για το θα αλλάξουμε τα πράγματα να κάνουμε ένα θαρρετό βήμα μπροστά προσπερνώντας το λάκκο. Να πάψουμε να αναζητούμε διαφορές ανάμεσα στους εκλεκτούς του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ.

Να συναντηθούμε στην κάλπη, κάνοντας την πραγματική διαφορά. Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην Ευρωβουλή, το γαρύφαλο της Λαϊκής Συσπείρωσης σε Δήμο και Περιφέρεια!

Πέμπτη 23 Μαΐου 2019

Δήλωση στήριξης στη Λαϊκή Συσπείρωση από τον ανεξάρτητο δημοτικό σύμβουλο Βασίλη Παπακώστα

Λάβαμε και δίνουμε στη δημοσιότητα την παρακάτω δήλωση στήριξης του ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Βασίλη Παπακώστα. Ο Βασίλης Παπακώστας υπήρξε συντονιστής της ΟΜ Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τον Αύγουστο του 2015 οπότε  και αποχώρησε. Το Δεκέμβρη του 2017 αποχώρησε από τη δημοτική παράταξη "Δύναμη Πολιτών" και ανεξαρτητοποιήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο.
.............
Κριτική υποστήριξη στη δημοτική κίνηση της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο ΝΦ-ΝΧ
Δέκα χρόνια μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, η οποία έπληξε βαρύτητα την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της χώρας μας, βρισκόμαστε σήμερα σε μια κατάσταση όπου το ξέσπασμα μιας νέας κρίσης μοιάζει εξαιρετικά πιθανό. Σε πολιτικό επίπεδο η αντανάκλαση της κρίσης είναι ορατή σε μια σειρά χώρες, ενώ ειδικά στην Ευρώπη η γενική υποχώρηση της Αριστεράς και του κινήματος που ξεκίνησε με την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 και συνεχίστηκε με τη δεξιά στροφή των Podemos και άλλων κομμάτων, καθορίζει το πολιτικό σκηνικό, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου είναι η άνοδος ενός ακροδεξιού εθνικιστικού ρεύματος ευρωσκεπτικισμού.
Στην Ελλάδα τα διλήμματα που αναπαράγει το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα «ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ» δεν έχουν άλλο στόχο από τη συνέχιση με πιο εντατικούς ρυθμούς της ίδια αντιλαϊκής πολιτικής (είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είτε με κυβέρνηση ΝΔ, είτε με όποια άλλη). Δεν είναι όμως μόνο η επίθεση στο εισόδημα και τα δικαιώματα. Η δήθεν επωφελής για τη χώρα συνεργασία με την ιμπεριαλιστική ΕΕ και το πολεμοκάπηλο ΝΑΤΟ, φέρνει νέες βάσεις αλλά και νέα «μνημόνια». Η βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής συμβαδίζει με τη βαρβαρότητα απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες που βιώνουν τις συνέπειες της –για τρίτη χρονιά υλοποιούμενης- συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας που τους εγκλωβίζει επ’ αόριστον ή τους πνίγει στα νερά του Αιγαίου. Η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της εργασιακής ανασφάλειας, τροφοδοτεί την ακροδεξιά, τον εθνικισμό και το φασισμό.
Μέσα σε αυτή τη δυσμενή συγκυρία, και παρά τις αδυναμίες των σχηματισμών της Αριστεράς που την καθιστούν δυσμενέστερη, οι εκλογές παραμένουν μια ευκαιρία για την εργατική τάξη και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα για να καταγραφεί η αντίθεσή τους στις αντιλαϊκές, ρατσιστικές, εθνικιστικές και φιλοϊμπεριαλιστικές πολιτικές της Ε.Ε. και της ελληνικής αστικής τάξης. Με άλλα λόγια η απάντηση βρίσκεται στα αριστερά κόντρα σε απολίτικες και αναχωρητικές λογικές αποχής ή λευκού. Για όλους τους παραπάνω λόγους, και επιπλέον για να ανακοπεί η εφιαλτική για την εργατική τάξη και το κίνημα δυναμική των φασιστών, είναι μονόδρομος για κάθε αριστερό αγωνιστή, για κάθε αντιφασίστα, για κάθε εργαζόμενο με ταξική συνείδηση η στήριξη των ψηφοδελτίων της Αριστεράς.
Στο πλαίσιο της απόφασης της οργάνωσης μου (https://www.redtopia.gr/%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%86%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AC%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%8C%CE%BA%CE%BA/) και με βάση όλα τα παραπάνω διαλέγοντας ταξική όχθη και παρά τις διαφορές – ενίοτε πολύ σοβαρές – που με χωρίζουν από το ΚΚΕ σε διάφορα πολιτικά ζητήματα όσο και στον τρόπο δουλειάς μέσα στο κίνημα, εκφράζω τη στήριξη μου στο ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας και καλώ όλο τον κόσμο της Αριστεράς και των κινημάτων να σταθούν απέναντι στις εκλογές έχοντας ως γνώμονα ότι η λύση βρίσκεται στο κίνημα και στην Αριστερά.
Με το βλέμμα στραμμένο στις μάχες που θα χρειαστεί να δοθούν από την επόμενη μέρα των εκλογών,
Βασίλης Παπακώστας, Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Ν.Φ.- Ν.Χ., μέλος Κόκκινου Νήματος

Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Σε κλίμα συγκίνησης, παρουσία πλήθους κόσμου, η πολιτική κηδεία της Καίτης Φειδάκη στο ΠΠΙΕΔ εια

Με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον καθημερινό αγώνα για την ισχυροποίηση του Κόμματος, ακολουθώντας και το δικό της παράδειγμα, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι αποχαιρετήσαμε την Δευτέρα 20 Μάη 2019, σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, την συντρόφισσα Καίτη Φειδάκη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία 64 χρόνων, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους τη γνωρίσαμε στα 45 χρόνια της κομματικής ζωής και συνεπούς δράσης της.
Στην πολιτική κηδεία, που έγινε στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ιδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς στη Νέα Φιλαδέλφεια, παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Γεννημένη στην Αθήνα, παιδί εργατικής οικογένειας, η Καίτη Φειδάκη εργάστηκε και η ίδια ως εργατοϋπάλληλος του ιδιωτικού τομέα σε εργοστάσια οινοποιίας - ποτοποιίας. Από το 1988, ήταν χρεωμένη στον «Ριζοσπάστη» και στο εκδοτικό του Κόμματος, τη «Σύγχρονη Εποχή», σε υπεύθυνες θέσεις.
Συμμετείχε στις αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Κίνησης και του Συλλόγου Νέων Ν. Φιλαδέλφειας, όπως και στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, το 1973. Στις αρχές του 1975 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και το 1977 στο Κόμμα, στις Οργανώσεις της Ν. Φιλαδέλφειας.
Εκτοτε αφιέρωσε όλη της τη ζωή στο ΚΚΕ, με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια, αναλαμβάνοντας πολλές και υπεύθυνες κομματικές δουλειές, στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας και την ευρύτερη περιοχή, μέσα από τις Αχτίδες Δυτική και Κέντρου.

Υπήρξε Γραμματέας της Βορειοδυτικής Αχτίδας και μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ. Δούλεψε κομματικά στον κλάδο της, τα Τρόφιμα - Ποτά, ως Γραμματέας της ΚΟΒ ΦΙΞ και πρόεδρος του κλαδικού Σωματείου Ζύθου - Ποτών και Τυποποιημένων προϊόντων. Ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση με την ΕΣΑΚ, της οποίας υπήρξε μέλος του κλαδικού της γραφείου, αλλά και στην ΕΠΗΕΑ, το σωματείο του διοικητικού προσωπικού των εφημερίδων.
Η συντρόφισσα Καίτη διετέλεσε μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών, της Διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη» και υπεύθυνη της «Σύγχρονης Εποχής», συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη των εκδόσεων, του βιβλίου, στο ανέβασμα της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη», της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης». Εγινε έτσι παράδειγμα για όλους τους συντρόφους που είναι χρεωμένοι σε αυτό το καθήκον. Στο 19ο και στο 20ό Συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Τίμησε το Κόμμα με τη συνέπεια και το ήθος της
Χτες, ήταν πολλοί εκείνοι που ήρθαν για να αποτίσουν φόρο τιμής σε μία κομμουνίστρια που αποτέλεσε παράδειγμα με τη στάση ζωής της. Που στάθηκαν σεμνά μπροστά στη σορό της, σκεπασμένη με τη σημαία του Κόμματος, το οποίο με συνέπεια και αίσθηση ευθύνης υπηρέτησε μέχρι την τελευταία στιγμή, και το Σαββατοκυριακάτικο φύλλο του «Ριζοσπάστη», με τιμητική φρουρά τους συντρόφους της, με συνοδεία τις αγαπημένες της ρεμπέτικες μελωδίες.

Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρετισμό απηύθυνε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Για την απώλεια της συντρόφισσάς μας Καίτης Φειδάκη, που έφυγε πρόωρα, πενθούμε σήμερα. Βρισκόμαστε όλοι εδώ, συγγενείς, φίλοι, σύντροφοι, για να την αποχαιρετήσουμε και να την κατευοδώσουμε στο τελευταίο της ταξίδι.
Η ΚΕ του Κόμματος, με μεγάλη θλίψη, βαθύ πόνο αλλά και με υπερηφάνεια, αποχαιρετά σήμερα ένα άξιο μέλος της, μια σπουδαία συντρόφισσα, που με την πολύχρονη προσφορά της, τη συνέπεια και το ήθος της τίμησε το Κόμμα.
Μια κομμουνίστρια και ξεχωριστή αγωνίστρια, που έφερε επάξια τον τίτλο του μέλους και στελέχους του ΚΚΕ. Που με απαράμιλλη υπευθυνότητα ασκούσε πάντοτε τα κομματικά της καθήκοντα, ενισχύοντας την πίστη και τη σταθερότητα στα ιδανικά μας.
Πάλευε μαχητικά, αναδεικνύοντας κάθε φορά την ευθύνη του αγωνιστή σε κάθε ζήτημα. Ηξερε να ακούει και να επικοινωνεί με την άποψη των συντρόφων της. Ηταν αγέρωχη. Μιλούσε απλά, λιτά και καθαρά. Ηταν σταθερή στις επιλογές της. Αποτελεσματική στη δράση μας.
Συντρόφισσα Καίτη,
Πικραθήκαμε αφάνταστα από τον πρόωρο θάνατό σου. Με δυσκολία θα τον αποδεχτούμε, αλλά με πείσμα, όπως εσύ θα ήθελες, θα συνεχίσουμε, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη σου.

Μας λείπει το βλέμμα σου, το χαμόγελό σου... Η χαρά και η αισιοδοξία σου για τη ζωή και το Κόμμα. Κρατάμε το πείσμα σου να παλεύεις θαρραλέα τις δυσκολίες. Αποτελείς παράδειγμα στον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Για να γίνουν πράξη τα ιδανικά και οι αξίες μας.
Για όλους εμάς που σε γνωρίσαμε, θα θυμόμαστε την αποφασιστικότητά σου για την υλοποίηση των στόχων μας. Ησουν ταγμένη απόλυτα και ολοκληρωτικά στην υπόθεση του Κόμματος, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Πάντοτε ανήσυχη και πρωτοπόρα. Ποτέ δεν συμβιβάστηκες με τη ρουτίνα στην κομματική δουλειά. Δεν το βαλες ποτέ κάτω. Ακόμη και τις μεγάλες δυσκολίες με την αρρώστια σου τις αντιμετώπιζες με αφάνταστη καρτερικότητα και δύναμη. Υπήρξες παράδειγμα ανιδιοτελούς και ακούραστης κομμουνίστριας.
Η συντρόφισσα Καίτη ήξερε να συνδέει την αποφασιστικότητα με την πίστη στη δυνατότητα του Κόμματος και του αγώνα. "Ναι θα τα βγάλουμε πέρα", "Ναι το παλεύουμε, είναι δύσκολο, όμως κοίτα, κάνουμε βήματα", έλεγε μέχρι και τις τελευταίες δύσκολες μέρες της.
Με τη στάση, τη δράση και την προσφορά της έκανε πράξη τα λόγια του Βάρναλη: "Την ευτυχία την έζησα στο δόσιμο χωρίς μιστό, τη λευτεριά στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό".
Συντρόφισσα Καίτη,
Στάθηκες σ' όλη σου τη ζωή περήφανη κομμουνίστρια, με στέρεη πεποίθηση ότι ο κόσμος θα αλλάξει, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός θα νικήσει, ότι το ΚΚΕ με το Πρόγραμμα και τις αρχές του θα επικρατήσει. Στις δύσκολες στιγμές για το επαναστατικό κίνημα 1989 - '91, όταν φυσούσε ο άγριος άνεμος της αντεπανάστασης και το Κόμμα έδινε τον αγώνα να μη διαλυθεί από τη θύελλα των ανατροπών και τον οπορτουνισμό, στάθηκες βράχος, κόντρα στις επιθέσεις των αστών και οπορτουνιστών.

Ριζώσαμε μαζί το Κόμμα στις φτωχογειτονιές, στη γειτονιά σου. Φεύγεις, συντρόφισσα, και μας αφήνεις μια πλούσια κληρονομιά. Η αγωνιστική σου αξιοπρέπεια και προσφορά, το παράδειγμά σου, ας είναι μικρή παρηγόρια για τον αγαπημένο σου σύντροφο Αποστόλη, τα αγαπημένα σας παιδιά, για όλους τους συγγενείς σας.
Συντρόφισσα Καίτη,
Εκπλήρωσες στο ακέραιο το καθήκον σου. Σε αποχαιρετάμε με μια υπόσχεση. Αυτό το μεγάλο κατόρθωμα που συντέλεσες και εσύ, το εκδοτικό του Κόμματος, θα μείνει όρθιο. Καλό ταξίδι συντρόφισσα Καίτη. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σε χαιρετά».
Παράδειγμα ανιδιοτελούς και ακούραστης κομμουνίστριας
Αποχαιρετώντας την συντρόφισσα Καίτη εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ και της Συντακτικής Επιτροπής του «Οδηγητή», ο Παντελής Καλαβρέζος σημείωσε: «Ολόκληρη η ζωή και η διαδρομή της, η αγωνιστικότητα, η αγάπη για τους ανθρώπους του μόχθου και τους νέους, η πίστη στις αρχές του Κόμματος, η αταλάντευτη στάση της, η αποφασιστικότητα στις δύσκολες καμπές αποτελούν παράδειγμα για τα μέλη και τα στελέχη της ΚΝΕ. Τέτοιες αρετές παλεύουμε κι εμείς να κατακτήσουμε για να σταθούμε αντάξιοι του τίτλου του μέλους της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Καλό ταξίδι, συντρόφισσα. Θα σε θυμόμαστε στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας».
Ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», σημείωσε: «Η συμβολή της υπήρξε μεγάλη στην προσπάθεια να αυξηθεί η κυκλοφορία της εφημερίδας. Να οργανωθεί το δίκτυο διανομής του σαββατοκυριακάτικου "Ριζοσπάστη" από τις Κομματικές Οργανώσεις. Να αυξηθούν οι συνδρομητές. Να γίνει υπόθεση του ίδιου του Κόμματος και των Οργανώσεων η διακίνηση της εφημερίδας, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη. Η υποδομή που διαμορφώθηκε και με τη δική της καθοριστική συμβολή, μας επιτρέπει σήμερα να σχεδιάζουμε και να κάνουμε κι άλλα βήματα. Να στηριχτούμε στα δικά μας μέσα, στις δικές μας δυνάμεις, για να φτάνει ο "Ριζοσπάστης", η φωνή του Κόμματος, σταθερά σε ακόμα περισσότερους».

Εκ μέρους των εργαζομένων στη «Σύγχρονη Εποχή» η Βούλα Λίτσιου τόνισε: «Στάθηκες πάντα στο πλάι μας, στις δυσκολίες που έχει η καθημερινότητα και μας καθοδηγούσες για να πετύχουμε αυτό που έλεγες: Να φτάσουμε τη "Σύγχρονη Εποχή" ψηλά, εκεί που επιτάσσουν οι ανάγκες της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης με την άρχουσα τάξη, εκεί που επιτάσσουν οι ανάγκες του Κόμματός μας. Μας έμαθες να δίνουμε ακλόνητα τη μάχη και κυρίως μας έμαθες τι σημαίνει συντροφικότητα και κομμουνιστική αλληλεγγύη μέχρι τέλους. Και μας έδωσες και ένα σημαντικό μάθημα. Οτι από τη ζωή ο κομμουνιστής πρέπει να φεύγει όρθιος».
Στον αποχαιρετισμό εκ μέρους των συντρόφων της από την Οργάνωση του Ωρωπού, ο Γραμματέας της, Κώστας Βάθης, σημείωσε: «Είναι δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις. Ομως, υποσχόμαστε να σε κρατήσουμε ζωντανή, στη μνήμη μας, στις πράξεις μας και στον αγώνα για να γίνει το Κόμμα μας ακόμα πιο δυνατό».
«Πέρα από τη στενοχώρια νιώθουμε ταυτόχρονα ευτυχείς και περήφανοι για τη σχέση που έχουμε μαζί σου. Οπως περήφανη είσαι κι εσύ μέχρι την τελευταία στιγμή. Πραγματική μαχήτρια της ζωής. Αποπνέεις και εμπνέεις δύναμη και αισιοδοξία, από την καθημερινότητα που μόνο απλή δεν είναι, μέχρι και τις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές. Τόσο τις προσωπικές, όπως αυτά τα δύο χρόνια της ασθένειάς σου, όσο και στο κίνημα και στο Κόμμα, ιδιαίτερα στις δύσκολες καμπές που πέρασε, για να μην απολέσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά», σημείωσε η Μαρία Μανιατάκου, από το οικογενειακό περιβάλλον της Καίτης.
«Ενα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι είμαστε και ό,τι μας έδωσες». Με αυτά τα λόγια η Χριστίνα Ρόκκου, κόρη της Καίτης, αποχαιρέτησε τη μητέρα της. Οι αγαπημένες της κόρες μίλησαν από καρδιάς, για το πώς η ακούραστη δουλειά της επηρέασε τις δικές τους ζωές, για την πρωτοπόρα στάση της σε όλες τις πλευρές της ζωής, «αφού οι κομμουνιστές παλεύουν τα ζητήματα στο σύνολό τους και όχι με εκπτώσεις και με δύο μέτρα και δύο σταθμά», όπως είπε η κόρη της Μαρία Ρόκκου, προσθέτοντας: «Ετσι ήταν η μάνα μας. Γαλουχημένη μέσα από το κόμμα της εργατικής τάξης που οι αρχές του διαπερνούσαν κάθε φάση της ζωής της... Και ήταν το 2017 και μέχρι τώρα, που με σεμνότητα, απίστευτη αντοχή, υπομονή έδωσε αυτήν την τελευταία μάχη, με μόνο όπλο ότι έχει εκκρεμότητες και θα το παλέψει. Με μικρά λοιπόν και μεγάλα παραδείγματα, με πράξεις και όχι πολλά και μεγάλα λόγια, με τις αδυναμίες της και τα ανθρώπινα λάθη, άφησε το αποτύπωμά της όχι μόνο σε μας τα παιδιά της, αλλά και σε πολλούς ανθρώπους που γνώρισε, συντρόφους και μη, φίλους, οικογένεια. Μείνε ήσυχη μάνα, γυναίκα, αδερφή, φίλη, συντρόφισσα. Τις εκκρεμότητες, τα καθήκοντα θα τα τακτοποιήσουμε. Θα μείνουμε δυνατοί και το Κόμμα θα δυναμώνει γιατί εσύ συνέβαλες σε αυτό».

Δευτέρα 20 Μαΐου 2019

Δήλωση στήριξης στο ΚΚΕ και στη «Λαϊκή Συσπείρωση» από τον δημοσιογράφο Ν. Αγγελίδη

Είμαι από αυτή… την περίεργη κάστα ανθρώπων, που δεν κατεβαίνουμε υποψήφιοι σε αυτές τις εκλογές… Αυτό έγινε συνειδητά…

Φίλοι… μου ζητούν να τους στηρίξω ή να προωθήσω την υποψηφιότητα τους μέσα από τη δουλειά μου. Φίλοι κάθε αποχρώσεων και επιλογών… Ας μη χάνουν τον χρόνο τους…


Δηλώνω χωρίς φόβο αλλά με πάθος (πάντα) ότι στηρίζω τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης σε όλους τους Δήμους της χώρας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στις Ευρωεκλογές. Πάντα με συνέπεια και επιμονή.
Άλλη επιλογή δεν υπάρχει!

Στον Δήμο μου, στο Δήμο Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, συμπαρατάσσομαι απόλυτα και με απόλυτη εμπιστοσύνη με τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Λαϊκής Συσπείρωσης Νίκο Σερετάκη. Είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ σοβαρή επιλογή για τον Δήμο.

Νίκος Αγγελίδης

Πηγή

Εκδήλωση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Σε μια σεμνή εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα θύματα της γενοκτονίας των Ποντίων εξελίχθηκε η τοπική συγκέντρωση της Λαϊκής Συσπείρωσης που έγινε το Σάββατο 18 Μάη στην Πλατεία Κερκύρας, στο 4ο συγκρότημα εργατικών κατοικιών της Νέας Φιλαδέλφειας, η οποία ήταν και η μοναδική εκδήλωση για τη γενοκτονία των ποντίων που έγινε στο Δήμο μας .

Πολλοί άνθρωποι της γειτονιάς, πόντιοι και μη, παρακολούθησαν με μεγάλο ενδιαφέρον τις ομιλίες του Φάνη Παρρή, υποψήφιου κοινοτικού σύμβουλου Νέας Φιλαδέλφειας και μέλους του τμήματος ιστορίας της ΚΕ του ΚΚ με καταγωγή από το Αϊβαλί, της Γωγώς Ιμσιρίδου, εργαζόμενης στα φωτογραφικά αρχεία του Μουσείου Μπενάκη και πρόέδρου του σωματείου εργαζομένων του ιδρύματος, ποντιακής καταγωγής, και του Νίκου Σερετάκη, υποψήφιου Δήμαρχου Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας με τη Λαϊκή Συσπείρωση.



Ο Φάνης Παρρής υπογράμμισε ότι το το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό των ποντιακών οργανώσεων για τη διεθνή αναγνώρισή της συγκεκριμένης μέρας. Θύμισε ότι η  συγκεκριμένη  μέρα μνήμης επιλέχθηκε καθώς στις 19 Μάη 1919  ο Τουρκικός Στρατός  μπήκε στη Σαμψούντα και αποτέλεσε την απαρχή για την εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων ελληνικού πληθυσμού από τις εκεί περιοχές,  εκδίωξη που συνεχίστηκε έως  το Σεπτέμβρη 1922, με τη μικρασιάτική  καταστροφή. 


Σημείωσε ότι ο Α Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός πόλεμος, στα ιστορικά πλαίσια του οποίου πραγματοιήθηκαν τα γεγονότα, συμπίπτει με την περίοδο όπου ολοκληρώνεται η  διαμόρφωση νέων  αστικών εθνικών κρατών από τις πολυεθνοτικές αυτοκρατορίες, (Ρώσικη, Αυστροούγγρική, Οθωμανική) κάτι που σήμαινε ενοποίηση σε εθνική  - καπιταλιστική βάση, συχνά με βίαιο εθνικό διαχωρισμό.

Διαφορετικά  εξελίχθηκαν τα πράγματα στη Σοβιετική Ρωσία όπου η εργατική τάξη με την καθοδήγηση των μπολσεβίκων  βγήκε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη δικιά της εξουσία και σε αδελφική, ταξική,  διεθνιστική βάση συνένωσε λαούς και πολιτισμούς, εθνότητες, αδιακρίτως γλώσσας, έθνους, θρησκεία. Σημείωσε ότι χιλιάδες πρόσφυγες από τον Πόντο διασώθηκαν  στο έδαφος της Σοβιετικής Ρωσίας, 

Καυτηρίασε  τον αντικομμουνισμό, που χτίζεται και γύρω από το ζήτημα των ποντίων,  με ξεχωριστή συμβολή σημαιοφόρων του αντικομουνισμού όπως ο Μαραντζίδης και ο Αγτζίδης που σήμερα στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο τελευταίος είναι και στο ευρωψηφοδέλτιό του.  

Τόνισε ότι οι Έλληνες του Πόντου είχαν απέναντί τους πριν από όλα την τούρκικη αστική τάξη, που με το γενικευμένο αιματοκύλισμα επεδίωκε να εκτοπίσει το ανταγωνιστικό για αυτήν ελληνικό κεφάλαιο. Οι συνέπειες, δεν ήταν ίδιες για όλους. Τους διωγμούς και τα βάσανα τα υπέστησαν, κατά κύριο λόγο, οι άνθρωποι του λαού, η φτωχολογιά, καθώς χρησιμοποιήθηκαν ερήμην τους για άλλους σκοπούς. Απέναντί τους, όμως, είχαν δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε και την ελληνική αστική τάξη που χρησιμοποίησε αδίστακτα τους πληθυσμούς στον Πόντο, ως αντιπερισπασμό και ως μέσο πίεσης για τα δικά της ανταγωνιστικά συμφέροντα, εγκαταλείποντάς τους την τελευταία κρίσιμη στιγμή στην τύχη τους. 

Μίλησε για τα βάσανα της προσφυγικής εγκατάστασης στην Ελλάδα  των μικρασιατών και ποντίων προσφύγων, αρκετοί εκ των οποίων, ιδίως πόντιοι που θεωρούνταν "μολυσμένοι" από τον κομμουνισμό,  πετάχθηκαν στους ξερόβραχους της Μακρονήσου και της Ψυττάλειας σε ακραίες συνθήκες. Θύμισε την στάση αρχών του ΚΚΕ σε αντιδιαστολή με τη στάση των εθνικοφρόνων της εποχής που τους χαρακτήριζαν ως τουρκόσπορους. 

Αναφέρθηκε σε ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ που αναδείχθηκαν από τους πρόσφυγες όπως ο Αρίστος Βασιλειάδης γραμματέας της ΟΚΝΕ στέλεχος των οικοδόμων, ο Στέργιος Αναστασιάδης,  Γιώργης Ερυθριάδης, ο Αδαμ Μουζενίδης,  ο Κώστας Λαζαριδης του Εργατικού ΕΑΜ,  ο Νικος Ζαγουρτζής, ο Νίκος Αραμπατζής, ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο Βασίλης Βερβέρης, ο Κώστας Χατζήμαλη, μέλη της ΚΕ του ΚΚ οι οποίοι  έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα. 

Και φυσικά στη Νέα Φιλαδέλφεια και Νέα Χαλκηδόνα είναι πασίγνωστος ο Βασίλης Εφραιμίδης, που υπήρξε επί σειρά ετών Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ

Σήμερα οι  εργαζόμενοι, οι απόγονοι των προσφύγων  έχουν κάθε συμφέρον να είναι πολέμιοι με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου που υποκριτικά  καθησυχάζει πως δήθεν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων θα λύνονται  ειρηνικά, που καθησυχάζει πως δήθεν “δεν τρέχει τίποτα στο Αιγάιο”, πώς δήθεν “το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι ασπίδα προστασίας”.   Το ίδιο πρέπει να είναι πολέμιος και στην άλλη όψη του ίδιου καπιταλιστικού  νομίσματος στον εθνικισμό, στη μισαλοδοξία ανάμεσα στους λαούς.  

Ο Φάνης Παρρής κατέληξε σημειώνοντας τη σημασία που έχει να είναι δυνατή  η φωνή του ΚΚΕ σε επίπεδο δήμων, περιφέρειας, ευρωβουλής ώστε να  αποκαλύπτει και αντιπαλεύει αυτά τα σχέδια.

Η Γωγώ Ιμσιρίδου αναφέρθηκε στα γεγονότα της εποχής δραττόμενη από τα βιώματα της οικογένειάς της , υπογράμμισε την προσπάθεια των Ποντίων να διατηρήσουν ζωντανή τη μνήμη της πατρίδας τους,  τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά, και τη συμβολή του Σύλλογου Ποντίων Νέας Φιλαδέλφειας «Δημήτριος Υψηλάντης» και κατέληξε: 

"Την 19η Μαΐου, θυμόμαστε. Θυμόμαστε και τιμούμε τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους αναίτια, σε πολιτικά παιχνίδια και ανταγωνισμούς συμφερόντων των αστικών τάξεων που δυστυχώς ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να παίζονται. Στηρίζουμε τη διεκδίκηση για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Τιμούμε τους πρόσφυγες από όποιο σημείο του πλανήτη κι αν προέρχονται, με τη σκέψη, την υπόσχεση και την προσπάθεια, να σταματήσει εδώ, η χειρότερη μορφή υποχρεωτικής μετακίνησης πληθυσμών"

Ο Νίκος Σερετάκης  παρουσίασε τους προσφυγικής καταγωγής υποψήφιους της Λαϊκής Συσπείρωσης και κάλεσε τους παρεβρισκόμενους να συμβάλλουν ώστε να γίνει ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά με τη μαζική υπερψήφιση του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης για να βγει την επόμενη μέρα πιο δυνατός ο λαός. Για να δοθεί απάντηση και όχι συγχωροχάρτι στην αντιλαϊκή πολιτική Για να αφήσουμε πίσω τον δρόμο των συνεχών θυσιών για τα κέρδη των λίγων. 

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων,



Κυριακή 19 Μαΐου 2019

Χαιρετισμός της Γωγώς Ιμσιρίδου στην συγκέντρωση της 18/5 στην Πλατεία Κερκύρας, αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Χαιρετισμός της Γωγώς Ιμσιρίδου*


Πριν μερικές μέρες, ο Νίκος Σερετάκης ρώτησε ποιοι από τους υποψήφιους που απαρτίζουν το ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης για το Δήμο της Νέας Φιλαδέλφειας έχουν ποντιακή καταγωγή ή ευρύτερα, προσφυγική. Ως αφορμή για μια αναφορά του Συνδυασμού στην ημέρα της 19ης Μαΐου, ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία των Ελλήνων στον μικρασιατικό Πόντο.

Καππαδόκες, Σμυρνιοί, Πολίτες, Αϊβαλιώτες, τοπωνύμια περιοχών ή χωριών άρχισαν να φανερώνονται από τους συνυποψήφιους, κάτι πολύ λογικό, αφού η Νέα Φιλαδέλφεια είναι μία πόλη που δημιουργήθηκε αμιγώς από πρόσφυγες.

Η ιστορία της οικογένειάς μου έχει τις ρίζες της στην περιοχή Καρς του Καυκάσου. Μία περιοχή που ανήκε στη Ρωσία και στη συνέχεια στη Σοβιετική Ένωση, όπου κατά τη διάρκεια του Τουρκοσοβιετικού πολέμου του 1917-18, τα σύνορα άλλαξαν κι η περιοχή πέρασε στην Τουρκία. Η μετακίνηση στην Ελλάδα ήταν αναγκαστική, όμως δεν υπήρχαν απώλειες ανθρώπινων ζωών. Δεν είχε αρχίσει ακόμα η συστηματική εξόντωση του ποντιακού ελληνισμού με σφαγές, εκτοπισμούς και πορείες θανάτου. Η εξόντωση, που στόχο δεν είχε μόνο την εξαφάνιση του χριστιανικού στοιχείου, αλλά και την εξαφάνιση ενός προοδευτικού πληθυσμού,  εμπόδιο στη δημιουργία του νέου κοσμικού κράτους της Τουρκίας, δομημένου σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά αστικά κράτη της εποχής.

Ο απλός τουρκικός λαός ωστόσο, όπως τότε βοήθησε πολύ με κάθε μέσο τους για αιώνες γείτονές του, έτσι και σήμερα αγκαλιάζει τους επισκέπτες που θέλουν να βρεθούν στα πατρογονικά εδάφη, ανοίγει τα σπίτια του για να γνωρίσουν οι νέοι άνθρωποι τον τόπο καταγωγής τους.

Κανένας πρόσφυγας δεν αφήνει αναίτια τον τόπο του. Οι πρόγονοί μας δεν έπαψαν ποτέ να αποκαλούν τα μέρη που άφησαν πίσω τους «η Πατρίδα»: «Στην Πατρίδα τα λιβάδια μας τώρα θα είναι καταπράσινα», «στην Πατρίδα, μετά τον δεκαπενταύγουστο έμπαινε ο χειμώνας». Με κάθε μέσο, τα χρόνια που ακολούθησαν, προσπάθησαν να διατηρήσουν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμά, μέσα από την ίδρυση συλλόγων και φορέων, όπως απρόσκοπτα από το 1978 συμβάλλει σε αυτό, ο Σύλλογος Ποντίων Νέας Φιλαδέλφειας «Δημήτριος Υψηλάντης».

Την 19η Μαΐου, θυμόμαστε. Θυμόμαστε και τιμούμε τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους αναίτια, σε πολιτικά παιχνίδια και ανταγωνισμούς συμφερόντων των αστικών τάξεων που δυστυχώς ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να παίζονται. 

Στηρίζουμε τη διεκδίκηση για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Τιμούμε τους πρόσφυγες από όποιο σημείο του πλανήτη κι αν προέρχονται, με τη σκέψη, την υπόσχεση και την προσπάθεια, να σταματήσει εδώ, η χειρότερη μορφή υποχρεωτικής μετακίνησης πληθυσμών.  

*Η Γωγώ Ιμσιρίδου είναι πόντια στην καταγωγή. Εργάζεται στα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη και είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων του Μουσείου Μπενάκη. Είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος.

Δευτέρα 20/5 3μμ στο ΠΠΙΕΔ η Πολιτική Κηδεία της σ Καίτης Φειδάκη


Τη Δευτέρα 20 Μάη αποχαιρετάμε την Καίτη Φειδάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, που «έφυγε» πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία 64 χρόνων. Η πολιτική της κηδεία θα γίνει στις 3 μ.μ., στην αίθουσα του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς (Δεκελείας και Ατταλείας 2).

Ανακοινώσεις για την απώλεια της αγαπημένης μας συντρόφισσας εξέδωσαν η ΚΕ του ΚΚΕ, η «Σύγχρονη Εποχή» και η ΤΕ Βόρειου Τομέα της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, υπενθυμίζοντας την πλούσια δράση της από όποια χρέωση της ανέθεσε το Κόμμα και εκφράζοντας τα συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους της.

Επίσης, ανακοίνωση εξέδωσε η ΕΠΗΕΑ, μέσα από τις γραμμές της οποίας η Καίτη ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση.

Η συντρόφισσα Καίτη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Εργάστηκε ως εργατοϋπάλληλος του ιδιωτικού τομέα σε εργοστάσια οινοποιίας - ποτοποιίας και από το 1988 στον «Ριζοσπάστη» και στο εκδοτικό του Κόμματος, τη «Σύγχρονη Εποχή».

Συμμετείχε στις αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας, ενώ πήρε μέρος και στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, το 1973. Με την πτώση της χούντας και τη νομιμοποίηση του Κόμματος και της ΚΝΕ, οργανώθηκε, στις αρχές του 1975, στην ΚΝΕ και το 1977 στο Κόμμα, στις Οργανώσεις της Ν. Φιλαδέλφειας.

Εκτοτε υπηρέτησε το ΚΚΕ με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια, από πολλές και υπεύθυνες κομματικές δουλειές, ενώ το διάστημα 1989 - 1991 έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη διατήρηση των επαναστατικών του χαρακτηριστικών και για την ανασυγκρότηση των Κομματικών του Οργανώσεων.

Το 1994 εκλέχτηκε μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ. Διετέλεσε μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών, της Διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη» και υπεύθυνη της «Σύγχρονης Εποχής». Εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ στο 19ο και το 20ό Συνέδριό του.

Ομιλία του Φάνη Παρρή στην στην συγκέντρωση της 18/5 στην Πλατεία Κερκύρας, αφιερωμένη στα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων

Ομιλία του Φάνη Παρρή*


Φίλες και Φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι. 

Το ΚΚΕ, οι φίλοι του και άλλοι προοδευτικοί άνθρωποι, γνωρίζουν πως το Κόμμα μας έχει ισχυρούς αγωνιστικούς δεσμούς, σε όλες τις περιόδους της λαικής πάλης στην Ελλάδα, με τις εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες 

Ο Αρίστος Βασιλειάδης γραμματέας της ΟΚΝΕ στέλεχος των οικοδόμων, ο Στέργιος Αναστασιάδης,  Γιώργης Ερυθριάδης, ο Αδαμ Μουζενίδης,  ο Κώστας Λαζαρίδης του Εργατικού ΕΑΜ,  ο Νικος Ζαγουρτζής, ο Νίκος Αραμπατζής, ο Στέφανος Γκιουζέλης, ο Βασίλης Βερβέρης, ο Κώστας Χατζήμαλης είναι μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ πού έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα είναι όλοι  πρόσφυγες:  πόντιοι, θρακιώτες και μικρασιάτες. 

Άλλους είχε την τύχη να τους γνωρίσει εδώ και η Νέα  Φιλαδέλφεια, όπως το φιλαδελφιώτη, Βασίλη Εφραιμίδη, στέλεχος του ΚΚΕ, μαχητή του ΕΛΑΣ με μεγάλη δράση στη νομιμότητα μα και στην παρανομία στα χρόνια της χούντας αλλά και ευρωβουλετή του ΚΚΕ για πολλά χρόνια. 

Αυτές τις μέρες συμπληρώνεται ένας  αιώνας από το βίαιο, βάρβαρο ξεριζωμό των Ελλήνων και άλλων μειονοτήτων από τα Νότια Παράλια  του Εύξεινου Πόντου. Εκείνη την  περίοδο διώχθηκαν και προσφυγοποιήθηκαν  και άλλοι πληθυσμοί, όπως οι ελληνικοί της Ανατολικής Θράκης και των Μικρασιατικών παραλίων, καθώς  και σε άλλες περιοχές οι  Αρμένιοι, Ασσύριοι  και άλλοι. 

Ηδη από το 1994, με απόφαση της βουλής1 η 19η Μάη,  έχει οριστεί ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Το ΚΚΕ έχει ψηφίσει, την συγκεκριμένη απόφαση της ελληνικής βουλής.  Το τονίζουμε αυτό καθώς διάφορα κέντρα  βρίσκουν την ευκαιρία με αφορμή τη συγκεκριμένη μέρα να χύσουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο και να θολώσουν τα νερά γύρω τόσο γύρω από το περιεχόμενο της μέρας μνήμης όσο και γύρω από τις θέσεις του ΚΚΕ. Επίσης το ΚΚΕ στέκεται στο πλευρό των ποντιακών οργανώσεων για τη διεθνή αναγνώρισή της συγκεκριμένης μέρας.

Η συγκεκριμένη  μέρα μνήμης επιλέχθηκε καθώς στις 19 Μάη 1919  ο Τουρκικός Στρατός  μπήκε στη Σαμσούντα και αποτέλεσε την απαρχή για την εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων ελληνικού πληθυσμού από τις εκεί περιοχές, η εκδίωξη συνεχίστηκε έως  το Σεπτέμβρη 1922, με τη μικρασιάτική  καταστροφή.  Οι νεκροί  της περιόδου στον εκεί ελληνικό  πληθυσμό, υπολογίζονται σε πάνω από 100.000 έως 150.000. Από τις περιοχές αυτές ξεκίνησε ο τούρκικος αστικός εθνικισμός και ο στρατός του Κεμάλ Ατατούρκ για να αποκρούσει το διαμελισμό της οθωμανικής αυτοκρατορίας από την Αντάντ,  η οποία ήταν στους νικημένους του Α Παγκοσμίου Πολέμου. 

Ο Α Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός πόλεμος,  που είχε γίνει  για το μοίρασμα αγορών και εδαφών, συμπίπτει με την περίοδο όπου ολοκληρώνεται η  διαμόρφωση νέων  αστικών εθνικών κρατών. Η διαμόρφωση αυτών των κρατών σήμαινε ξεχώρισμα από μεγαλύτερες ενότητες που ήταν οι πολυεθνοτικές αυτοκρατορίες, βλέπε Ρώσικη, Αυστροούγγρική, Οθωμανική και ταυτόχρονα ενοποίηση σε εθνική  - καπιταλιστική βάση έτσι προκύπτει η αναγκαιότητα εθνικού διαχωρισμού έως ξεκαθαρίσματος. 

Διαφορετικά  εξελίχθηκαν τα πράγματα στη Σοβιετική Ρωσία όπου η εργατική τάξη με την καθοδήγηση των μπολσεβίκων  βγήκε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με τη δικιά της εξουσία και σε αδελφική, ταξική,  διεθνιστική βάση συνένωσε λαούς και πολιτισμούς, εθνότητες, αδιακρίτως γλώσσας, έθνους, θρησκείας. 

Συνολικά στα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 19192 κατοικούσαν  2.845.000 Έλληνες. Η κατανομή ήταν:  στη Μικρά Ασία: 1.694.000 Έλληνες, στη Θράκη και την περιοχή της Κωνσταντινούπολης 731.000, στην περιοχή της Τραπεζούντας 350.000 και στα Αδάνα 70.000. Αυτά αποτύπωσε η συνθήκη των Παρισίων, της Ιμπεριαλιστικής ειρήνης που επισφράγισε το τέλος του Α Παγκοσμίου Ιμπεριαλιστικού Πολέμου. Που μόνο τέλος και ειρήνη για του λαούς δεν ήταν. 

Ακολούθησε η  Μικρασιατική Εκστρατεία και Καταστροφή που  επέφερε την εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων και την προσφυγοποίηση του μεγαλύτερου μέρους αυτών των πληθυσμών. Η ανταλλαγή των πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία 1923, ολοκλήρωσε  το   ξεσπίτωμα επιπλέων  1.650.000 Ελλήνων  αλλά και 570.000 Τούρκων.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και συγκλονιστικοί, είναι το τεράστιο κύμα προσφύγων, που δημιούργησε και εδώ τη Νέα Φιλαδέλφεια και Νέα Χαλκηδόνα, τη Νέα Ιωνία, την Καισαριανή, το Περιστέρι  τους χιλιάδες προσφυγικούς συνοικισμούς σε όλη την Ελλάδα, τις εργατουπόλεις με τους προσφυγες και τις προσφυγοπούλες ως φτηνή εργατική δύναμη που την έλιωσαν στην εκμετάλλευση, από γηγενείς και πρόσφυγες βιομηχάνους. 

Χιλιάδες πρόσφυγες από τον Πόντο διασώθηκαν στο έδαφος της Σοβιετικής Ρωσίας, είτε περνώντας με πλοία με τη βοήθεια των Σοβιετικών στην βόρεια ακτή του Εύξεινου πόντου, είτε από τον Καύκασο. Πρέπει να σημειώσουμε  ότι χιλιάδες πρόσφυγες, εκείνοι των Αδάνων,  πέρασαν τότε και στο έδαφος της Συρίας.

Ακόμα και όταν κορυφώθηκε το δράμα του ποντιακού λαού, οι κανονιοφόροι και οι πρεσβείες των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης και των ΗΠΑ δεν έκαναν απολύτως τίποτε για να εμποδίσουν τις σφαγές ή για να σώσουν τους ανθρώπους που κινδύνευαν.  Αντιθέτως, όπως έγραψε ο μητροπολίτης Τραπεζούντας Χρύσανθος, «οι άθεοι κομμουνιστές (σ.σ. οι Σοβιετικοί) εφάνησαν περισσότερον χριστιανοί από τους "χριστιανούς" Αγγλογάλλους», στέλνοντας πλοία και μεταφέροντας τους δοκιμαζόμενους πληθυσμούς στην ασφάλεια.4

Το ζήτημα τον Ελλήνων του Πόντου δεν προσφέρεται για αντικομμουνισμό, όπως ανιστόρητα προβάλλουν πολλοί επαγγελματίες του αντικομμουνισμού. Η Σοβιετική Ένωση  σε τίποτα δεν ευθύνεται για την μοίρα των Ελλήνων του Πόντου. Καθώς έχοντας η ίδια να αντιμετωπίσει την επέμβαση της Αντάν στο έδαφός της, μαζί και της Ελλάδας βρέθηκε για μικρό διάστημα να είναι στο ίδιο στρατόπεδο με ένα άλλο πρόσκαιρο αντίπαλο της Αντάντ το εθνικό κίνημα της Τουρκίας.  Επίσης το ΚΚ Τουρκίας τέθηκε από το κεμαλικό καθεστώς υπό διώγμό, οι κεμαλικοί δολοφόνησαν στον Ευξεινο πόντο το Μουσταφα Σουπχι, Γραμματέα του ΚΚ Τουρκίας και άλλα 14 στελέχη του ΚΚ Τουρκίας. 

 Ο ποντιακός ελληνισμός έζησε στο πετσί του την προσφυγιά κι έμαθε τι θα πει να μετακινείσαι σε εμπόλεμες ζώνες, τι θα πει εξαθλίωση, αρρώστιες, ρατσισμός. Σήμερα όσοι καλλιεργούν το το δηλητήριο του εθνικισμού,  μίσος με τους άλλους λαούς και την ίδια στιγμή που υμνούν τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, έχουν στόχο τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων από την ταξική οργάνωση και πάλη αλλά και  να σώσουν τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα σε επερχόμενες συρράξεις σε μια περιοχή που μυρίζει μπαρούτι. 

Εδώ να ανοίξουμε μιά παρένθεση, Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές- η προπαγάνδα από τα μέσα που διαθέτει η άρχουσα τάξη, θα στοχεύει όλο και περισσότερο να αποτρέψει πολλούς που  προσανατολίζονται να στηρίξουν τα ψηφοδέλτια του  ΚΚΕ. Δεν είναι τυχαίο  να ξεφυτρώνει ακόμα και στα κρατικά κανάλια ένα αντικομουνιστικό ντοκιμαντέρ, άσχετο με την επικαιρότητα, σχετικό όμως με την προσπάθεια να αποτραπούν λαϊκοί άνθρωποι να στηρίξουν το Κόμμα που στηρίζει να συμφέροντά τους. 

Πρέπει να πούμε ότι στον αντικομμουνισμό, που χτίζεται και γύρω από το ζήτημα των ποντίων,  ξεχωριστή συμβολή έχουν και μια σειρά ιστορικοί, σημαιοφόροι του αντικομουνισμού όπως ο Μαραντζίδης και ο Αγτζίδης που σήμερα στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ο τελευταίος είναι και στο ευρωψηφοδέλτιό του. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις καθώς οι διαστερβώσεις τους, οι μισές αλήθειες, τα χοντροειδή ψέμματα και ο αντικομμουνισμός έχει ευρύτατη διάδοση από τα αστικά μέσα, έντυπα και ηλεκτρονικά. 

Αυτοί ο τελευταίοι  σκόπιμα μπερδεύουν το ποντιακό ζήτημα με άλλες περιόδους όπως εκείνη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και του Β Παγκοσμίου Πολέμου, καλλιεργούν τον αντικομουνισμό, βαφτίζοντας εθνοκάθαρση την ταξική πάλη που διεξάγονταν ανάμεσα σε Έλληνες εργάτες της ΕΣΣΔ και έλληνες μεγιστάνες του πλούτου, οι οποίοι έχασαν τα εκμεταλλευτικά τους προνόμια μετά το 1917. Οι έλληνικής καταγωγής  πολιτες  της ΕΣΣΔ, διακρίθηκαν  στη σοσιαλιστική παραγωγή, στην παιδεία, στις επιστήμες. Οι έλληνικής καταγωγής μεγιστάνες που ευθύνονται και για τις συμφορές των ελλήνων του οθωμανικού πόντου, έπαψαν να θησαυρίζουν από την εκμετάλλευση, για τον ίδιο λόγο που έπαψαν να θησαυρίζουν και οι Ρώσοι, Ουκρανοί, Γεωργιανοί, Αρμένιοι κ.α. συνάδελφοί τους.  

Κλείνουμε την παρένθεση με την εξής υπόμνηση, αξίζει να διαβαστεί και να διαδοθεί μια έκδοση της Σύγχρονης Εποχής, η “Πάσα Αγγελίνα” αυτοβιογραφικό έργο της ελληνικής καταγωγής στελέχους του Σοβιετικού κράτους που καταγράφει περίπου 50 χρόνια ιστορίας. 

Οι Έλληνες του Πόντου είχαν απέναντί τους πριν από όλα την τούρκικη αστική τάξη, που με το γενικευμένο αιματοκύλισμα επεδίωκε να εκτοπίσει το ανταγωνιστικό για αυτήν ελληνικό κεφάλαιο. Οι συνέπειες, δεν ήταν ίδιες για όλους. Τους διωγμούς και τα βάσανα τα υπέστησαν, κατά κύριο λόγο, οι άνθρωποι του λαού, η φτωχολογιά, καθώς χρησιμοποιήθηκαν ερήμην τους για άλλους σκοπούς. Απέναντί τους, όμως, είχαν δυστυχώς, όπως αποδείχτηκε -κι ας μη φαινόταν τότε και τόσο καθαρά- και την ελληνική αστική τάξη που χρησιμοποίησε αδίστακτα τους πληθυσμούς στον Πόντο, ως αντιπερισπασμό και ως μέσο πίεσης για τα δικά της ανταγωνιστικά συμφέροντα, εγκαταλείποντάς τους την τελευταία κρίσιμη στιγμή στην τύχη τους. 

Η  Ελληνική αστική τάξη, το ελληνικό κεφαλαίο όχι απλά δεν είναι άμοιρο ευθυνών,  αλλά είναι μέρος του προβλήματος των ελληνων του πόντου,  έχοντας τις δικές του επιδιώξεις  για την εδαφική ενότητα των ελληνόφωνων πληθυσμών για τη δημιουργία ενιαίας εσωτερικής αγοράς, τη γνωστή  “Μεγάλη Ιδέα”,  πήρε ενεργό μέρος στην ιμπεριαλιστική συμμαχία της Αντάντ και στις  πολεμικές επιχειρήσεις,  από το 1918 στην εκστρατεία ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία και από το 1919 ο Ελληνικός Στρατός αποβιβάστηκε στα μικρασιατικά παράλια έως και λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολή.   Επίσης στις περιοχές του Πόντου, στα πλαίσια του Α Παγκοσμίου Πολέμου οι πλούσιοι Έλληνες της Τσαρικής Ρωσίας υποκίνησαν τις εχθροπραξίες οργάνωσαν ένοπλα σώματα τα οποία στη συνέχεια τα άφησαν ξεκρέμαστα. 

Επιπλέον, οι σφοδρότατοι ανταγωνισμοί μεταξύ της ελληνικής και αρμενικής αστικής τάξης όχι μόνο υπονόμευσαν μια ενδεχόμενη κοινή τους δράση, αλλά συχνά κατέληγαν ακόμα και σε συγκρούσεις μεταξύ ποντιακών και αρμενικών ένοπλων σωμάτων.

Η ελληνική αστική τάξη έδωσε βάρος στα μικρασιατικά παράλια και την ένοπλη δράση στις περιοχές του πόντου την έβλεπαν ως αντιπερισπασμό. Αποτέλεσμα: «οι Ελληνες αρχηγοί της πρωτεύουσας του Πόντου αναγκάστηκαν να φύγουν και ο λαός έμεινε με τα όπλα στα χέρια, εκτεθειμένος στην τουρκική προέλαση, δίχως οδηγίες, δίχως αρχηγούς και πρόγραμμα ενεργειών...».3  Αυτά τα μαρτυρά  ο διοικητής της Ελληνικής Μεραρχίας του Καυκάσου Ιωάννης  Καλτσίδης. 

Η Αντάντ αποτέλεσε καθαρό παράδειγμα λυκοσυμμαχίας και έχει να διδάξει πολλά. Να θυμίσουμε  η αρχική συμμαχία Αγγλίας -Γαλλίας-Τσαρικής Ρωσίας για να προσελκύσει την Ιταλία υποσχέθηκε μυστικά να τις δώσει εδάφη στα μικρασιατικά παράλια όπου ζούσαν ελληνικοί πληθυσμοί, ενώ η Αντάντ από πολέμιος του Κεμαλικού στρατού γρήγορα μετατράπηκε σε σύμμαχό του. Είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες αναδιατάσσονται, πολλά παραδείγματα βλέπουμε και σήμερα. 

Το ελληνικό κεφάλαιο, οι έλληνες αστοί τελικά ηττήθηκαν στις επιδιώξεις τους, γρήγορα επίσημη πολιτική του ελληνικού κράτους έγινε συμμαχική με εκείνη της τουρκίας με γνώμονα πάντα το καπιταλιστικό κέρδος. Χαρακτηριστικά να σημειώσουμε  πως και στην περίοδο του πολέμου  Έλληνες πλούσιοι  έμποροι συγκαταλέγονταν στους προμηθευτές του Κεμαλικού στρατού. Αυτός είναι ο πατριωτισμός των καπιταλιστών. 

Σήμερα οι  εργαζόμενοι, οι απόγονοι των προσφύγων  έχουν κάθε συμφέρον να είναι πολέμιοι με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου που υποκριτικά  καθησυχάζει πως δήθεν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων θα λύνονται  ειρηνικά, που καθησυχάζει πως δήθεν “δεν τρέχει τίποτα στο Αιγάιο”, πώς δήθεν “το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι ασπίδα προστασίας”.   Το ίδιο πρέπει να είναι πολέμιος και στην άλλη όψη του ίδιου καπιταλιστικού  νομίσματος στον εθνικισμό, στη μισαλοδοξία ανάμεσα στους λαούς.  Σήμερα μια ματιά στη Συρία, στα βαλκάνια  και σε όλες τις εμπόλεμες περιοχές είναι διδακτική για το πώς  οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις φουντώνουν τη μισαλλοδοξία, τον εθνικισμό, ρίχνοντας τους εργαζομένους στο ιμπεριαλιστικό σφαγείο. 

Γι αυτό έχει σημασία σε επίπεδο δήμων, περιφέρειας, ευρωβουλής να είναι δυνατή η φωνή του ΚΚΕ που αποκαλύπτει και αντιπαλεύει αυτά τα σχέδια. Είναι άλλο ένας δήμος με κομμουνιστή δήμαρχο να γίνεται μετερίζι αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και άλλο να γίνεται πλυντήριο των ΝΑΤΟικών δολοφόνων. 

Η προσφυγική εγκατάσταση στην Ελλάδα  των μικρασιατών και ποντίων προσφύγων σήμανε νέο πεδίο κερδοφορίας για τα κέρδη του ελληνικού κεφαλαίου  και μύριες όσες ταλαιπωρίες και βάσανα για τον προσφυγικό εργατόκοσμο των πόλεων και όσους εγκαταστάθηκαν σε αγροτικές περιοχές.  Άλλες φουρνιές ιδίως ποντίων προσφύγων που τις θεωρούσαν και μολυσμένους με τον κομμουνισμό,  τις έριξαν στους ξερόβραχους της Μακρονήσου και της Ψυττάλειας σε ακραίες συνθήκες. Ταυτόχρονα ήταν πολλες φορές θύματα των εθνικοφρόνων της εποχής που τους χαρακτήριζαν ως τουρκόσπορους. 

Από τα λασποκάλυβα από τις παραγκουπόλεις, από τα εργοστάσια, τα γιαπιά βγήκαν εκατοντάδες και χιλιάδες πρωτοπόροι κομμουνιστές. Πρόσφυγες: μικρασιάτες, θρακιώτες και πόντιοι,  λαικοί αγωνιστές για τα εργατικά δίκια, μαχητές του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ. Χιλιαδες ήταν αυτοί που πάλεψαν στις φυλακές και τα ξερονήσια, άλλοι που πήραν το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς.

Η σημερινή μας εκδήλωση, υπογραμμίζει την ανάγκη της ανάδειξης όλων των θεμάτων που απασχολούν τους εργατουπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους νέους. Που δεν είναι μόνο εκείνα των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης. Η πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση έχει πρωτίστως και ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα αν αποδεχτεί κανείς ότι μπορεί να υπάρξει κοινό συμφέρων μεταξύ εργαζομένων και καπιταλιστικών συμφερόντων θα βρεθεί αφοπλισμένος απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική ακόμα και σε επίπεδο δημοτικών πραγμάτων. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να αντεπιτεθεί να διεκδικήσει. Τα ζητήματα της ιστορίας είναι μέρος αυτή της διαπάλης.

Κλείνουμε με μια αναφορά από το Ριζοσπάστη του 1929: «Η Ελλάδα δεν διαιρείται σε ντόπιους και πρόσφυγες»... «Η Ελλάδα διαιρείται σε πλούσιους και φτωχούς, σε ανθρώπους που δε δουλεύουν και ζουν και σε ανθρώπους που ολημερίς και ολονυχτίς δουλεύουν και δεν μπορούν να ζήσουν (...) ο καθένας πρέπει να διαλέξει μεταξύ του πλουσίου πρόσφυγα που συνδυάζεται με τον πλούσιο ντόπιο και του φτωχού πρόσφυγα που σύντροφό του θα έχει τον φτωχό ντόπιο εργάτη ή αγρότη».

*Ο Φάνης Παρρής είναι  Μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος κοινοτικός σύμβουλος Νέας Φιλαδέλφειας