Ο Νίκος Σερετάκης, επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, είχε σύντομη συνάντηση και συνομιλία με τον Δήμαρχο κ Γιάννη Βούρο αναφορικά με τα αποτελέσματα του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ, τις θέσεις που πρόβαλε ο Δήμος Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας και τις απαντήσεις που δόθηκαν από τους εκπρόσωπους της κυβέρνησης στα προβλήματα των Δήμων, ιδιαίτερα σε ότι αφορά στη χρηματοδότησή τους
Ο Νίκος Σερετάκης επανέλαβε την αντίθεση του ΚΚΕ στη λειτουργία των Δήμων με όρους επιχειρηματικότητας και ανταποδοτικότητας, σημείωσε την τεράστια μείωση της χρηματοδότησης τους την τελευταία 15ετία και καυτηρίασε τον ωμό εκβιασμό της κυβέρνησης της ΝΔ για αποκλεισμό από τις προσλήψεις όσων φορέων του Δημοσίου δεν περιορίσουν κατά 10% την κατανάλωση ενέργειας. Στους Δήμους αυτό μεταφράζεται σε πίεση για περικοπές στη θέρμανση των σχολείων.
Επίσης ενημέρωσε τον κ Βούρο για την σημαντική επιτυχία της εκδήλωσης του ΚΚΕ με τίτλο “ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά” που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20 Νοέμβρη σύμφωνα με το πρόγραμμα που είχε συμφωνηθεί.
Άγνωστες, αθέατες, αλλά ιδιαίτερα διδακτικές και συγκινητικές ιστορίες ξετυλίχθηκαν το πρωί της Κυριακής 20 Νοέμβρη, στην αίθουσα εκδηλώσεων του 1ου Λυκείου της Νέας Φιλαδέλφειας, κατά τη διάρκεια της εκδήλωση που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με θέμα «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά». Είχε προηγηθεί η αποκάλυψη της τιμητικής πλακέτας για τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ και αγωνιστή του ΕΑΜ, Σπύρο Κοντούλη.
Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στάθηκε στην ιδιαίτερη συμβολή του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος στην ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στο πιο λαοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο (διαβάστε αναλυτικά στην προηγούμενη ανάρτηση).
«Η σύντομη διαδρομή του θρύλου της ΑΕΚ, Σπύρο Κοντούλη»
Ο πανεπιστημιακός και συγγραφέας Σπύρος Τζόκας, με την ομιλία του, «μετέφερε» τους παρευρισκόμενους αρχικά στην περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής, ακολουθώντας την πορεία του ξεριζωμού του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ και αγωνιστή της ΕΑΜικής αντίστασης, Σπύρου Κοντούλη και της οικογένειας του, προς την Αθήνα, την Κοκκινιά και στη συνέχεια τη Ν. Φιλαδέλφεια και την ΑΕΚ. Περιέγραψε ακόμα τη «γέννηση» της φλόγας της αγάπης του Σπύρου για το ποδόσφαιρο, αλλά και την εγγενή αντίσταση και αντίδραση σε κάθε αδικία και καταπίεση. Η πορεία του Σπύρου από την Μικρασία, στην ΑΕΚ και την Αντίσταση έσπειρε ρίγη συγκίνησης στους παρευρισκόμενους.
«Η ίδρυση των πρώτων σωματείων από πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή»
Από την πλευρά του, ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Νάσος Μπράτσος παρουσίασε αποσπάσματα μιας πραγματικά εξαιρετικής καταγραφής της τεράστιας συνεισφοράς των Μικρασιατών προσφύγων στον ελληνικό αθλητισμό, με την ίδρυση και τη συμμετοχή τους σε πλείστα σωματεία και συλλόγους. Από τα στοιχεία αναδείχθηκε η μεγάλη συνεισφορά του Μικρασιατικού ελληνισμού στην επανεκκίνηση της αθλητικής ζωής στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου, ενώ ακόμα επισημάνθηκε η συμμετοχή των προσφύγων-αθλητών στην κοινωνική πάλη του λαού εκείνη την εποχή.
«Η ίδρυση της ΑΕΚ, τα πρώτα δύσκολα χρόνια»
Ακόμα, ο δημοσιογράφος Νίκος Αγγελίδης, «ταξίδεψε» τους παρευρισκόμενους αρχικά στην Κωνσταντινούπολη των τελών του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου, παρουσιάζοντας στοιχεία για τον αθλητισμό των Ελλήνων της Πόλης. Στη συνέχεια ο ομιλητής εξήγησε πώς, μετά τον ξεριζωμό του ‘22, στην Αθήνα πλέον, Κωνσταντινουπολίτες αθλητές και παράγοντες, ίδρυσαν την Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, η οποία έκανε τα πρώτα της βήματα, αρχικά σε αλάνες γύρων από τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και στη συνέχεια στην ιστορική της έδρα, τη Νέα Φιλαδέλφεια. Ξεχωριστή στιγμή ήταν η παρουσίαση - για πρώτη φορά - του πιθανότατα πρώτου τραγουδιού που γράφτηκε για την «Ένωση» λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της, το 1924. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε επίσης στη δημιουργία «φωλιάς» αντίστασης μέσα στην ΑΕΚ την περίοδο της κατοχής.
Στην ιδιαίτερη συμβολή του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος στην ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα, ιδιαίτερα στο πιο λαοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο, στάθηκε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας στην εκδήλωση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ με τίτλο «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά».
Παράλληλα ανέδειξε το γεγονός ότι η ενασχόληση με τον αθλητισμό λειτούργησε ευεργετικά και αυτό είχε ως αποτέλεσμα, στοιχεία, όπως η πειθαρχία, η συγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, η αφοβία να μπολιαστούν με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και ταυτόχρονα με την πρακτική επίμονη δουλειά, έγιναν ένα ανίκητο μείγμα, που μπορεί διαχρονικά να σφυρηλατήσει αγωνιστές βγαλμένους μέσα από το καμίνι της πάλης, δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύονται εύκολα, πρωτοπόρους, ικανούς να πρωταγωνιστήσουν σε κάθε αγώνα, να εμπνεύσουν και να ηγηθούν μιας ομάδας μέσα κι έξω από το γήπεδο, μέχρι την νίκη.
Ολόκληρη η ομιλία του Θ. Γκιώνη, με θέμα «Η συμβολή του ΚΚΕ και η επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο»:
«Η σημερινή μας εκδήλωση συμπίπτει με την έναρξη της γιορτής του ποδοσφαίρου, όπως ονομάζεται το μουντιάλ, που ξεκινά τις επόμενες μέρες στο Κατάρ. Για μας, αλλά και συνολικά για τους εργαζόμενους, την παγκόσμια εργατική τάξη δεν μπορεί, ούτε είναι γιορτή ένα γεγονός που στοίχισε τη ζωή 6.500 εργατών -στην πλειοψηφία τους μετανάστες. Δεν πρόκειται για εργατικά ατυχήματα, αλλά για εργοδοτικά εγκλήματα, μια μαζική εργατοθυσία στην μπίζνα δισεκατομμυρίων μεταξύ του Κατάρ, της FIFA, των κατασκευαστικών ομίλων και των χορηγών που θησαυρίζουν. Ήδη ακούγονται και γράφονται καταγγελίες για διάφορες εξαγορές, πακέτα εκατομμυρίων. Δεν μας προκαλεί έκπληξη άλλωστε η μετεξέλιξη του ποδοσφαίρου σε παγκόσμιο επίπεδο και στη χώρα μας, σε μια γιγάντια οικονομική επιχείρηση, γύρω από την οποία διακινούνται άμεσα ή έμμεσα τεράστια ποσά. Επιβεβαιώνεται το εξής: όπου το κέρδος πρωτεύει, η ανθρώπινη ζωή περισσεύει.
Τα υποκριτικά λόγια και τα κροκοδείλια δάκρυα θέλουν να κρύψουν αυτή τη μεγάλη αλήθεια, καθώς χορηγοί και όμιλοι έχουν πρωτοστατήσει και πρωτοστατούν στην κόλαση αυτή.
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής με την εθνική Γαλλίας, Έρικ Καντονά δήλωσε: "Είτε κερδίσει η Γαλλία, είτε χάσει, τίποτα δεν έχει σημασία. Στη ζωή υπάρχουν πράγματα πολύ πιο σημαντικά από το ποδόσφαιρο. Πόσες χιλιάδες θύματα, για να χτίσουν αυτά τα γήπεδα, για ποιο λόγο; Για να διασκεδάσει το πλήθος για 2 μήνες και κανείς δεν νοιάζεται.
Είναι σημαντικό ότι αθλητές και φίλαθλοι σηκώνουν ανάστημα και καταγγέλλουν αυτό το έγκλημα, υψώνουν πανό σε γήπεδα, όπως έκαναν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ πρόσφατα. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργάτες στο Κατάρ για την προστασία της ζωής, της υγείας και των δικαιωμάτων τους, για πλήρεις αποζημιώσεις στις οικογένειες των νεκρών και τους σακατεμένους εργάτες.
Με τη σημερινή εκδήλωση θέλουμε να φωτίσουμε μια άγνωστη πτυχή για την 100χρονη ιστορία του Κόμματός μας, που είναι σημαντικό να θυμηθούν οι παλιοί, αλλά και να γνωρίσουν οι νέοι, που έχει να κάνει με το γεγονός ότι και στη χώρα μας η ιστορική πορεία του ποδοσφαίρου έχει παράλληλη τροχιά με την πορεία εμφάνισης της εργατικής τάξης, με την προσπάθεια που κάνει να οργανωθεί σαν τάξη, ιδιαίτερα μετά την επιτυχημένη επανάσταση στη Ρωσία το 1917 και την εμφάνιση των πρώτων Κομμουνιστικών Κομμάτων σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα η προσπάθεια αυτή κάνει τα πρώτα της βήματα με τη δημιουργία του ΣΕΚΕ τον Νοέμβρη του 1918, που στο 3ο Έκτακτο Συνέδριό του, το Νοέμβριο του 1924, μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το ΚΚΕ συνέδεσε τη δράση του με την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα και ιδιαίτερα με το πιο λαοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο.
Όχι τυχαία, το ποδόσφαιρο έχει χαρακτηριστεί το "μπαλέτο της εργατικής τάξης". Άθλημα χωρίς περίπλοκους κανόνες και κυρίως επειδή μπορεί να παιχτεί σε οποιαδήποτε αλάνα, ακόμα με ένα κονσερβοκούτι αντί για μπάλα, αποτελεί το κατεξοχήν παιχνίδι της φτωχολογιάς. Παιχνίδι που συνδυάζει τη συλλογικότητα με την ατομική πρωτοβουλία, που αναδεικνύει το ατομικό ταλέντο και την επιβράβευσή του μέσα από τη συλλογική προσπάθεια.
Το άθλημα, όπως και αλλού εκφράζει -σε αντίθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία του ατομισμού και τη λογική ο ένας σε βάρος των άλλων και σε βάρος του συνόλου- τη δυνατότητα να αναδεικνύει ποδοσφαιρικές προσωπικότητες μέσα από το σύνολο, όχι ως ένα άθροισμα μεμονωμένων ατομικοτήτων, αλλά μέσω ενός ποιοτικού συνδυασμού της συλλογικής προσπάθειας, υπενθυμίζοντας ότι πρωταγωνιστές είναι αυτοί που παίζουν μέσα στο γήπεδο, είναι αυτοί τελικά που πάντα θα έχουν τη δύναμη, αν το αποφασίσουν, να πετάξουν από το γήπεδο τους πουλημένους διαιτητές και τα αφεντικά τους. Γιατί, όπως χωρίς παίχτες ποδόσφαιρο δεν παίζεται, έτσι και χωρίς εργαζόμενους γρανάζι δεν γυρνά!
Έτσι, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του το ΚΚΕ και όλη την περίοδο του μεσοπολέμου, μέσα στη βαθιά παρανομία, ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους και της καπιταλιστικής εργοδοσίας, το "Ιδιώνυμο" του Ελ. Βενιζέλου και γενικότερα τις διώξεις, τις δολοφονικές επιθέσεις, τη φυλάκιση και τον εκτοπισμό, το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ ανέπτυξαν πρωτοπόρα δράση στο μέτωπο του Αθλητισμού, οργανώνοντας τη διεκδίκηση, αλλά και τη δραστηριότητα αυτή καθ’ αυτή, την ψυχαγωγία του λαού, που έπαιζε βασικό ρόλο στην ψυχική και ηθική ανάταση, με ιδιαίτερη φροντίδα αλλά και δημιουργικότητα. Παράλληλα, αποτέλεσε την οργανωτική ραχοκοκαλιά για τη συγκρότηση μαζικών, αθλητικών σωματείων που προσέλκυαν νέο κόσμο και τον έφερναν σε επαφή με τις θέσεις και την ιδεολογία του Κόμματος σε δύσκολες συνθήκες παρανομίας.
Σημαντικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια έπαιξαν οι πρόσφυγες, που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και την οργάνωση των εργαζομένων στα αθλητικά σωματεία. Έτσι γεννήθηκαν σε κάθε πόλη ομάδες με έντονο το προλεταριακό - προσφυγικό στοιχείο και τα σημάδια μιας διαφορετικής κουλτούρας από τα παράλια της Μικρασίας, του Εύξεινου Πόντου. Ομάδες που δεν ξέχασαν μέχρι σήμερα την καταγωγή και την ιστορία τους. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Απόλλων Καλαμαριάς, ο Πανιώνιος, ο Απόλλων Σμύρνης, ο Ατρόμητος, η Νίκη Βόλου κ.ά. έχουν έντονα αυτά τα χαρακτηριστικά.
Μέσα απ’ αυτή τη μεγάλη προσπάθεια και δραστηριότητα ξεπήδησαν παίκτες-ταλέντα, όπως ο Σπύρος Κοντούλης, που τιμάμε σήμερα εδώ στη Ν. Φιλαδέλφεια, μπαλαδόροι με ιδιαίτερα χαρίσματα, που έδωσαν παλικαρίσια τη μάχη μέσα και έξω από τις γραμμές του γηπέδου. Ήταν τέκνα μιας αθλητικής κίνησης, που αναπτύχθηκε μέσα από το εργατικό κίνημα με την πρώτη ίδρυση των συλλόγων στις φτωχές γειτονιές, στα εργοστάσια, στα λιμάνια. Αθλητές αγωνιστές που παρέμειναν αμετακίνητοι στα ιδανικά του αγώνα, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή, αλύγιστοι, γιατί δεν αποκήρυξαν τις ιδέες τους.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, η ίδρυση εργατικών, αθλητικών συλλόγων αποκτά σύντομα μια ιδιαίτερη δυναμική. Την πρωτοκαθεδρία, στη διαδικασία αυτή έχουν τα ποδοσφαιρικά αθλητικά σωματεία, καθώς το ποδόσφαιρο είναι ήδη το πιο δημοφιλές άθλημα. Οι πλέον ισχυροί σύλλογοι του εργατικού αθλητισμού δραστηριοποιούνται σε περιοχές που το ΚΚΕ έχει ήδη ισχυρή επιρροή. Στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη αλλά και σε Ξάνθη, Δράμα, Καβάλα, Λάρισα και Βόλο). Αποκαλυπτική ήταν η επιλογή της ονομασίας τους και των διακριτικών τους. Ονόματα όπως "Σπίθα", "Πρόοδος", "Προοδευτική", "Αστήρ", "Αναγέννηση", "Προλεταριακός", "Άτλας", "Σπάρτακος", "Τόλμη", "Ατρόμητος" κ.α., με τον προσδιορισμό είτε της περιοχής που δραστηριοποιούνταν το εν λόγω σωματείο, όπως π.χ. "Τόλμη Περιστερίου" "Θύελλα Πατρών", είτε της ταξικής προέλευσης όπως πχ. "ο Εργατικός Αστήρ" ή "η Αγροτική Σπίθα".
Στη συνέχεια, την περίοδο της κατοχής, μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ξεκινά μια νέα φάση άνθησης του εργατικού αθλητισμού. Πρέπει να πάρουμε υπόψη ότι αυτήν την περίοδο είναι διαλυμένη οποιαδήποτε δομή επίσημης αθλητικής ομοσπονδίας. Με πρωτοβουλία του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, ξεκινά η δημιουργία αθλητικών συλλόγων στις γειτονιές. Είναι η συνέχεια της παράδοσης, αλλά σε πολύ ευρύτερη κλίμακα, των εργατικών συλλόγων της περιόδου πριν τον Μεταξά.
Έτσι, σε κάθε γειτονιά άρχισαν να δημιουργούνται πολλοί αθλητικοί σύλλογοι. Ήταν λαϊκή ανάγκη, αφού δεν υπήρχε καμία ψυχαγωγία. Συγχρόνως όμως έγιναν και χώροι μαζικής συγκέντρωσης νεολαίας, κέντρα αντίστασης, αγώνα, διαπαιδαγώγησης. Δημιουργήθηκαν εκατοντάδες τέτοιοι σύλλογοι στην Αθήνα, στον Πειραιά, στους συνοικισμούς. Πολλοί µε καταστατικά, µε γραφεία, με στέκια. Χρησιμοποιούσαν όποιο γήπεδο ήταν διαθέσιμο, από τα επίσημα μέχρι τις αλάνες.
Είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα από την ομιλία το συντρόφου Ιωσήφ Λεοντίδη, γνωστού και ως Φίκου, παίκτη της ΑΕΚ που αναφερόμενος σε εκείνα τα χρόνια έλεγε: "Θα ήθελα να σας πω ότι ακόμα και στην ΑΕΚ διαθέταμε τμήματα της ΕΠΟΝ. Με πρωτοβουλία των ΕΠΟΝιτών δημιουργήθηκαν διάφορα αθλητικά τμήματα στην ΑΕΚ. Οι πιο πολλοί παίκτες της τότε ήταν από την Νέα Ιωνία. Όλοι σχεδόν οι παίχτες της είχαν περάσει από την ΕΠΟΝ, ο Κλεάνθης Μαρόπουλος, ο Τρύφων Τζανετής, ο Γιώργος Μάγειρας - Τσιμπίδης. Πολλοί απ' αυτούς διώχτηκαν από το μετεμφυλιακό καθεστώς.Μετά την απελευθέρωση έπαιξαν φιλικό παιχνίδι με το Φωστήρα και φορούσαν όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ φανέλες με την επιγραφή ΕΠΟΝ."
Προφανώς οι παραπάνω πρωτοβουλίες του ΚΚΕ στο πεδίο του αθλητισμού, δεν ήταν δυνατόν να μείνουν χωρίς αντίδραση από το κράτος. Οι οργανώσεις του Εργατο - Αγροτικού αθλητισμού υφίστανται λογιών-λογιών πιέσεις, που ξεκινούν από τα προβλήματα στη νομική αναγνώριση των αθλητικών σωματείων και στο σαμποτάζ του εντύπου "Εργατικό Σπορ" και φτάνουν μέχρι και σε συλλήψεις αθλητών και κεντρικών στελεχών της Ο.Ε.Α.
Χαρακτηριστικά είναι τα γεγονότα που ακολούθησαν την προσπάθεια να συμμετάσχουν Έλληνες αθλητές στην Εργατική Ολυμπιάδα της Βαρκελώνης το ΄36. Δεν λείπουν και τα παραδείγματα διώξεων αθλητών για τη δράση τους έξω από τα γήπεδα, όπως ο διεθνής παίχτης του ΠΑΟ Άγγελος Μεσάρης, που παρότι ήταν παίκτης θαύμα για την εποχή του, διαγράφηκε το 1932 δια πάντως από τον σύλλογο, λόγω της δράσης του. Αντίστοιχη περίπτωση ήταν και ο Μουράτης του Ολυμπιακού, ο θρυλικός Μιζούρι, σαλταδόρος ΕΠΟΝίτης, που πολέμησε πλάι στον Γόδα στη μάχη της Ηλεκτρικής. Αποκλείστηκε από την Εθνική το ΄54, γιατί διεκδικούσε τις αποζημιώσεις των συμπαικτών του.
Όπως είδατε, για τον Στέλιο τον Σεραφείδη, ο Σπύρος Κοντούλης αποτέλεσε έμπνευση για τις επόμενες γενιές και αυτό συνέβη με όλους τους θρύλους των γηπέδων που κάτω απ' την φανέλα της ομάδας χτυπούσε δυνατά η αλύγιστη καρδιά του αγωνιστή, του κομμουνιστή. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό λειτούργησε ευεργετικά κι έτσι στοιχεία, όπως η πειθαρχία, η συγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, η αφοβία μπολιάστηκαν με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και ταυτόχρονα με την πρακτική επίμονη δουλειά, έγιναν ένα ανίκητο μείγμα. Μείγμα που μπορεί διαχρονικά να σφυρηλατήσει αγωνιστές βγαλμένους μέσα από το καμίνι της πάλης, δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύονται εύκολα, πρωτοπόρους, ικανούς να πρωταγωνιστήσουν σε κάθε αγώνα, να εμπνεύσουν και να ηγηθούν μιας ομάδας μέσα κι έξω από το γήπεδο, μέχρι την νίκη. Τιμή και δόξα στους αγωνιστές των γηπέδων. Τιμή και δόξα στον Σπύρο Κοντούλη».
Στον χαιρετισμό του στην εκδήλωση αποκάλυψης της τιμητικής πλακέτας που τοποθέτησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας για τον αγωνιστή της ΕΑΜικής αντίστασης και θρυλικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Σπύρο Κοντούλη, ο Νϊκος Σερετάκης, Δημοτικό Σϋμβουλος Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σημείωσε:
«Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι
Υπάρχουν ορισμένες μορφές λαϊκών αγωνιστών που το πέρασμά τους από τη ζωή χαράζεται βαθιά στην συλλογική μνήμη. Παιδιά του λαού που πάλεψαν με αυταπάρνηση, αθόρυβα, μαζί με χιλιάδες άλλους ανώνυμους αγωνιστές για να κινηθεί ο τροχός της κοινωνικής εξέλιξης προς τα εμπρός.
Είναι εκείνοι που τους έλαχε η ευθύνη να σηκώσουν και να διαιωνίσουν με το όνομά τους την προσφορά και τη θυσία όλων όσων μαζί τους πορεύθηκαν ως δημιουργοί της ιστορίας. Που θα απαντούσαν σεμνά με τα λόγια του ποιητή της Ρωμιοσύνης
Κι όχι να πείτε που `κανα
και τίποτα σπουδαίο,
μόνο που πόνεσα μαζί σας
κι ονειρεύτηκα μαζί σας.
Μια τέτοια μορφή είναι ο Σπύρος Κοντούλης τον οποίο τιμάμε σήμερα.
Γεννήθηκε το 1915 σε προσφυγική οικογένεια, από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο το 1931 στην Άμυνα Πειραιώς και το 1935 παίρνει μεταγραφή στην ομάδα που αγαπούσε την ΑΕΚ
Με την ΑΕΚ κατέκτησε 2 πρωταθλήματα Ελλάδας το 1939 και το 1940, το πρωτάθλημα Αθηνών το 1940 το κύπελλο Ελλάδας το 1939. Με την φανέλα της Εθνικής αγωνίστηκε τρεις φορές στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938.
Το 1940 πολεμά στο Αλβανικό μέτωπο και τραυματίζεται. Στη διάρκεια της τριπλής φασιστικής κατοχής οργανώνεται και αναπτύσσει έντονη αντιστασιακή δράση, όπως και τα άλλα δύο αδέρφια του, μέσα από το ΕΑΜ και την Ένωση Ελλήνων Αθλητών. Συμμετείχε στα γεγονότα της άνοιξης του 1942 όταν ο αγώνας μεταξύ Παναθηναϊκού και ΑΕΚ μετατράπηκε σε οργισμένη διαδήλωση εξ αιτίας της άρνησης να διατεθούν τα έσοδα για τους φυματικούς αθλητές που βρίσκονταν στο Σωτηρία σε συνδυασμό με τον ορισμό ως διαιτητή αξιωματικού των δυνάμεων κατοχής.
Ο Σπύρος Κοντούλης πέφτει στα χέρια των κατοχικών αρχών τον Απρίλη του 1944 και μεταφέρεται στη Μέρλιν και στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Εκεί βρίσκεται για μικρό διάστημα συγκρατούμενος με τον γνωστό Φιλαδελφιώτη κομμουνιστή Φίκο Λεοντίδη, ο οποίος στην κατοχή υπήρξε γραμματέας του 8ου Τομέα της ΕΠΟΝ που έδρασε σε Νέα Φιλαδέλφεια – Ιωνία- Ηράκλειο, ο μεγαλύτερος τομέα της ΕΠΟΝ στην απελευθέρωση, αλλά και ιδρυτικό μέλος του τμήματος μπάσκετ - βόλεϊ της ΑΕΚ – ΕΠΟΝ.
Τον Ιούνιο του 1944, οδηγείται με άλλους αγωνιστές στην Καισαριανή για εκτέλεση, και σκοτώνεται από τους Γερμανούς στην απόπειρα που κάνει να αποδράσει. Ο αδερφός του Βασίλης είχε ήδη εκτελεστεί νωρίτερα, ενώ ο Γιάννης μετά την απελευθέρωση γνωρίζει τη φρίκη της Μακρονήσου μαζί με δεκάδες χιλιάδες άλλους αγωνιστές.
Φίλες και φίλοι
Ο Κοντούλης ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ της δεκαετίας του 30 που συνδέθηκαν με τα βάσανα, τις ελπίδες, τα ιδανικά και τους αγώνες του λαού μας. Βίωσαν τη Μεταξική δικτατορία, τον πόλεμο, την πείνα, την κατοχή, τη φρίκη του ναζισμού αλλά και την ανάταση της ΕΑΜικής αντίστασης που ενέπνευσε και καθοδήγησε το ΚΚΕ. Μπορούμε να ενδεικτικά να αναφέρουμε τον Μαρόπουλο, τον Παπαγεωργίου, τον Καψή, τον Δελαβίνια, τον Χριστοδούλου, τον Τζανετή, τον Μάγειρα, αλλά και το Στέλιο Σεραφείδη που μεγάλωσε σε οικογένεια αντιστασιακών και διωγμένων. Ο Σπύρος Κοντούλης ενσάρκωσε τις ιδιότητες του κορυφαίου ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ και της Εθνικής, του σεμνού αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, του τιμημένου νεκρού των αγώνων του λαού μας. Στο πρόσωπό του τιμούμε όλους όσους μοιράστηκαν τις αξίες και τα ιδανικά για τα οποία θυσιάστηκε, αλλά και τους αθλητές, τους φιλάθλους, τους νέους που βαδίζουν στα χνάρια τους, για το δίκιο του λαού, ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση, για να ανθρωπεύσει ο άνθρωπος».
Σε κλίμα συγκίνησης και αγωνιστικότητας έγινε στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου της ΑΕΚ, από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, η αποκάλυψη της τιμητικής πλακέτας που τοποθέτησε το Κομμουνιστικό Κόμμα για τον αγωνιστή της ΕΑΜικής αντίστασης και θρυλικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Σπύρο Κοντούλη.
Στο σημείο κατέφτασαν φίλοι της ΑΕΚ από όλη την Αττική φορώντας τις μπλούζες της αγαπημένης τους ομάδας, οικογένειες με μικρά παιδιά εμφανώς συγκινημένοι για αυτή την πρωτοβουλία του ΚΚΕ.
Ενδεικτικό του όμορφου και αγωνιστικού κλίματος που επικρατεί είναι ότι από τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο κατέβαινε κόσμος που φώναζε συνθήματα για την ΑΕΚ και το ΚΚΕ. Αυτή είναι η εικόνα του αθλητισμού που θέλουμε..
Στον σύντομο χαιρετισμό του, πριν την αποκάλυψη της τιμητικής πλακέτας του ΚΚΕ, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας είπε τα εξής:
«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, έξω από το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια για να τιμήσουμε τον Σπύρο Κοντούλη, έναν πραγματικό θρύλο της ΑΕΚ, ένα μέλος του ΕΑΜ, αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, που βασανίστηκε, διώχθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Θέλουμε οι νέες γενιές να θυμούνται τον Κοντούλη της ΑΕΚ, τον Γόδα του Ολυμπιακού, τον Μεσσάρη του Παναθηναϊκού και τόσους άλλους ποδοσφαιριστές, αθλητές, αγωνιστές που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για μεγάλα, για υψηλά ιδανικά.
Αποτελούν πρότυπα, σύμβολα, και για τις ομάδες τους αλλά και για τους φιλάθλους, παλαιότερους, νεότερους, τους σημερινούς φιλάθλους, για τον αγώνα τους και μέσα στα γήπεδα με την μπάλα, αλλά και μέσα στο μεγάλο γήπεδο της ζωής, παλεύοντας για το δίκιο του λαού και την προκοπή αυτού του τόπου.
Να έχετε καλή δύναμη και υγεία, όλοι και όλες, με νέους νικηφόρους αγώνες».
Παραμονή της μεθαυριανής πανεργατικής απεργίας, η Δημοτική Αρχή της
εργοδοτικής τρομοκρατίας που
εκλέχθηκε με την στήριξη των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μαζί με το αμαρτωλό
«Ινστιτούτο
Εργασίας» της ΓΣΕΕ επέλεξαν να κάνουν «εκδήλωση νομικής
πληροφόρησης»με
θέματα...«Η βία και η παρενόχληση στην εργασία σύμφωνα με το
Ν4808/21» (!) και .... «Προϋποθέσειςσυνταξιοδότησης,
υπολογισμός σύνταξης» (!!!)....
Δηλαδή η
ΓΣΕΕ που δεν έχει εμφανιστεί πουθενά στην προετοιμασία
της μεγάλη
απεργιακής μάχης της 9ης Νοέμβρη και η Δημοτική
Αρχή του κ Βούρου, που
με
«εντέλλεσθε» κόβει τα μεροκάματα εργαζομένων έρχονται να
«ξεπλύνουν» και
να προπαγανδίσουν το αντεργατικό έκτρωμα του Χατζηδάκη και
το νόμο-λαιμητόμο
του Κατρούγκαλου...
Οι εργάτες
αγωνίζονται για να καταργήσουντα αντεργατικά
τερατουργήματα της ΝΔ
και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν την ανάγκη και τις υπηρεσίες σας
κύριοι του ΠΑΣΟΚ για
να δείξουν …κατανόηση στην επίθεση του κεφαλαίου, την
αντιλαϊκή πολιτική, την
ακρίβεια.
Οι εργαζόμενοι της Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας δίνουμε την απάντηση που αρμόζει, γυρίζουμε την πλάτη στο καλοζωισμένο πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και του εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Την Τετάρτη 9
Νοέμβρη κανείς για δουλειά!
Όλοι στους δρόμους, όλοι στις
απεργιακές συγκεντρώσεις!
