Με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε τον καθημερινό αγώνα για την ισχυροποίηση του Κόμματος, ακολουθώντας και το δικό της παράδειγμα, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι αποχαιρετήσαμε την Δευτέρα 20 Μάη 2019, σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης, την συντρόφισσα Καίτη Φειδάκη, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή, σε ηλικία 64 χρόνων, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους τη γνωρίσαμε στα 45 χρόνια της κομματικής ζωής και συνεπούς δράσης της.
Υπήρξε Γραμματέας της Βορειοδυτικής Αχτίδας και μέλος της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ. Δούλεψε κομματικά στον κλάδο της, τα Τρόφιμα - Ποτά, ως Γραμματέας της ΚΟΒ ΦΙΞ και πρόεδρος του κλαδικού Σωματείου Ζύθου - Ποτών και Τυποποιημένων προϊόντων. Ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση με την ΕΣΑΚ, της οποίας υπήρξε μέλος του κλαδικού της γραφείου, αλλά και στην ΕΠΗΕΑ, το σωματείο του διοικητικού προσωπικού των εφημερίδων.
Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, χαιρετισμό απηύθυνε ο Δημήτρης Αρβανιτάκης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Ανάμεσα σε άλλα σημείωσε: «Για την απώλεια της συντρόφισσάς μας Καίτης Φειδάκη, που έφυγε πρόωρα, πενθούμε σήμερα. Βρισκόμαστε όλοι εδώ, συγγενείς, φίλοι, σύντροφοι, για να την αποχαιρετήσουμε και να την κατευοδώσουμε στο τελευταίο της ταξίδι.
Μας λείπει το βλέμμα σου, το χαμόγελό σου... Η χαρά και η αισιοδοξία σου για τη ζωή και το Κόμμα. Κρατάμε το πείσμα σου να παλεύεις θαρραλέα τις δυσκολίες. Αποτελείς παράδειγμα στον δύσκολο αγώνα που δίνουμε για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος. Για να γίνουν πράξη τα ιδανικά και οι αξίες μας.
Ριζώσαμε μαζί το Κόμμα στις φτωχογειτονιές, στη γειτονιά σου. Φεύγεις, συντρόφισσα, και μας αφήνεις μια πλούσια κληρονομιά. Η αγωνιστική σου αξιοπρέπεια και προσφορά, το παράδειγμά σου, ας είναι μικρή παρηγόρια για τον αγαπημένο σου σύντροφο Αποστόλη, τα αγαπημένα σας παιδιά, για όλους τους συγγενείς σας.
Στην πολιτική κηδεία, που έγινε στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ιδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς στη Νέα Φιλαδέλφεια, παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής, με επικεφαλής τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Γεννημένη στην Αθήνα, παιδί εργατικής οικογένειας, η Καίτη Φειδάκη εργάστηκε και η ίδια ως εργατοϋπάλληλος του ιδιωτικού τομέα σε εργοστάσια οινοποιίας - ποτοποιίας. Από το 1988, ήταν χρεωμένη στον «Ριζοσπάστη» και στο εκδοτικό του Κόμματος, τη «Σύγχρονη Εποχή», σε υπεύθυνες θέσεις.
Συμμετείχε στις αντιδικτατορικές κινητοποιήσεις μέσα από τις γραμμές της Δημοκρατικής Κίνησης και του Συλλόγου Νέων Ν. Φιλαδέλφειας, όπως και στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, το 1973. Στις αρχές του 1975 οργανώθηκε στην ΚΝΕ και το 1977 στο Κόμμα, στις Οργανώσεις της Ν. Φιλαδέλφειας.
Εκτοτε αφιέρωσε όλη της τη ζωή στο ΚΚΕ, με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια, αναλαμβάνοντας πολλές και υπεύθυνες κομματικές δουλειές, στην περιοχή της Ν. Φιλαδέλφειας και την ευρύτερη περιοχή, μέσα από τις Αχτίδες Δυτική και Κέντρου.
Η συντρόφισσα Καίτη διετέλεσε μέλος του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία των Γυναικών, της Διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη» και υπεύθυνη της «Σύγχρονης Εποχής», συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανάπτυξη των εκδόσεων, του βιβλίου, στο ανέβασμα της κυκλοφορίας του «Ριζοσπάστη», της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης». Εγινε έτσι παράδειγμα για όλους τους συντρόφους που είναι χρεωμένοι σε αυτό το καθήκον. Στο 19ο και στο 20ό Συνέδριο εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Τίμησε το Κόμμα με τη συνέπεια και το ήθος της
Χτες, ήταν πολλοί εκείνοι που ήρθαν για να αποτίσουν φόρο τιμής σε μία κομμουνίστρια που αποτέλεσε παράδειγμα με τη στάση ζωής της. Που στάθηκαν σεμνά μπροστά στη σορό της, σκεπασμένη με τη σημαία του Κόμματος, το οποίο με συνέπεια και αίσθηση ευθύνης υπηρέτησε μέχρι την τελευταία στιγμή, και το Σαββατοκυριακάτικο φύλλο του «Ριζοσπάστη», με τιμητική φρουρά τους συντρόφους της, με συνοδεία τις αγαπημένες της ρεμπέτικες μελωδίες.
Η ΚΕ του Κόμματος, με μεγάλη θλίψη, βαθύ πόνο αλλά και με υπερηφάνεια, αποχαιρετά σήμερα ένα άξιο μέλος της, μια σπουδαία συντρόφισσα, που με την πολύχρονη προσφορά της, τη συνέπεια και το ήθος της τίμησε το Κόμμα.
Μια κομμουνίστρια και ξεχωριστή αγωνίστρια, που έφερε επάξια τον τίτλο του μέλους και στελέχους του ΚΚΕ. Που με απαράμιλλη υπευθυνότητα ασκούσε πάντοτε τα κομματικά της καθήκοντα, ενισχύοντας την πίστη και τη σταθερότητα στα ιδανικά μας.
Πάλευε μαχητικά, αναδεικνύοντας κάθε φορά την ευθύνη του αγωνιστή σε κάθε ζήτημα. Ηξερε να ακούει και να επικοινωνεί με την άποψη των συντρόφων της. Ηταν αγέρωχη. Μιλούσε απλά, λιτά και καθαρά. Ηταν σταθερή στις επιλογές της. Αποτελεσματική στη δράση μας.
Συντρόφισσα Καίτη,
Πικραθήκαμε αφάνταστα από τον πρόωρο θάνατό σου. Με δυσκολία θα τον αποδεχτούμε, αλλά με πείσμα, όπως εσύ θα ήθελες, θα συνεχίσουμε, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη σου.
Για όλους εμάς που σε γνωρίσαμε, θα θυμόμαστε την αποφασιστικότητά σου για την υλοποίηση των στόχων μας. Ησουν ταγμένη απόλυτα και ολοκληρωτικά στην υπόθεση του Κόμματος, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.
Πάντοτε ανήσυχη και πρωτοπόρα. Ποτέ δεν συμβιβάστηκες με τη ρουτίνα στην κομματική δουλειά. Δεν το βαλες ποτέ κάτω. Ακόμη και τις μεγάλες δυσκολίες με την αρρώστια σου τις αντιμετώπιζες με αφάνταστη καρτερικότητα και δύναμη. Υπήρξες παράδειγμα ανιδιοτελούς και ακούραστης κομμουνίστριας.
Η συντρόφισσα Καίτη ήξερε να συνδέει την αποφασιστικότητα με την πίστη στη δυνατότητα του Κόμματος και του αγώνα. "Ναι θα τα βγάλουμε πέρα", "Ναι το παλεύουμε, είναι δύσκολο, όμως κοίτα, κάνουμε βήματα", έλεγε μέχρι και τις τελευταίες δύσκολες μέρες της.
Με τη στάση, τη δράση και την προσφορά της έκανε πράξη τα λόγια του Βάρναλη: "Την ευτυχία την έζησα στο δόσιμο χωρίς μιστό, τη λευτεριά στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό".
Συντρόφισσα Καίτη,
Στάθηκες σ' όλη σου τη ζωή περήφανη κομμουνίστρια, με στέρεη πεποίθηση ότι ο κόσμος θα αλλάξει, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός θα νικήσει, ότι το ΚΚΕ με το Πρόγραμμα και τις αρχές του θα επικρατήσει. Στις δύσκολες στιγμές για το επαναστατικό κίνημα 1989 - '91, όταν φυσούσε ο άγριος άνεμος της αντεπανάστασης και το Κόμμα έδινε τον αγώνα να μη διαλυθεί από τη θύελλα των ανατροπών και τον οπορτουνισμό, στάθηκες βράχος, κόντρα στις επιθέσεις των αστών και οπορτουνιστών.
Συντρόφισσα Καίτη,
Εκπλήρωσες στο ακέραιο το καθήκον σου. Σε αποχαιρετάμε με μια υπόσχεση. Αυτό το μεγάλο κατόρθωμα που συντέλεσες και εσύ, το εκδοτικό του Κόμματος, θα μείνει όρθιο. Καλό ταξίδι συντρόφισσα Καίτη. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σε χαιρετά».
Παράδειγμα ανιδιοτελούς και ακούραστης κομμουνίστριας
Ο Περικλής Κουρμούλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και αρχισυντάκτης του «Ριζοσπάστη», σημείωσε: «Η συμβολή της υπήρξε μεγάλη στην προσπάθεια να αυξηθεί η κυκλοφορία της εφημερίδας. Να οργανωθεί το δίκτυο διανομής του σαββατοκυριακάτικου "Ριζοσπάστη" από τις Κομματικές Οργανώσεις. Να αυξηθούν οι συνδρομητές. Να γίνει υπόθεση του ίδιου του Κόμματος και των Οργανώσεων η διακίνηση της εφημερίδας, ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα μέρη. Η υποδομή που διαμορφώθηκε και με τη δική της καθοριστική συμβολή, μας επιτρέπει σήμερα να σχεδιάζουμε και να κάνουμε κι άλλα βήματα. Να στηριχτούμε στα δικά μας μέσα, στις δικές μας δυνάμεις, για να φτάνει ο "Ριζοσπάστης", η φωνή του Κόμματος, σταθερά σε ακόμα περισσότερους».
Στον αποχαιρετισμό εκ μέρους των συντρόφων της από την Οργάνωση του Ωρωπού, ο Γραμματέας της, Κώστας Βάθης, σημείωσε: «Είναι δυσαναπλήρωτο το κενό που αφήνεις. Ομως, υποσχόμαστε να σε κρατήσουμε ζωντανή, στη μνήμη μας, στις πράξεις μας και στον αγώνα για να γίνει το Κόμμα μας ακόμα πιο δυνατό».
«Πέρα από τη στενοχώρια νιώθουμε ταυτόχρονα ευτυχείς και περήφανοι για τη σχέση που έχουμε μαζί σου. Οπως περήφανη είσαι κι εσύ μέχρι την τελευταία στιγμή. Πραγματική μαχήτρια της ζωής. Αποπνέεις και εμπνέεις δύναμη και αισιοδοξία, από την καθημερινότητα που μόνο απλή δεν είναι, μέχρι και τις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές. Τόσο τις προσωπικές, όπως αυτά τα δύο χρόνια της ασθένειάς σου, όσο και στο κίνημα και στο Κόμμα, ιδιαίτερα στις δύσκολες καμπές που πέρασε, για να μην απολέσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά», σημείωσε η Μαρία Μανιατάκου, από το οικογενειακό περιβάλλον της Καίτης.
«Ενα μεγάλο ευχαριστώ για ό,τι είμαστε και ό,τι μας έδωσες». Με αυτά τα λόγια η Χριστίνα Ρόκκου, κόρη της Καίτης, αποχαιρέτησε τη μητέρα της. Οι αγαπημένες της κόρες μίλησαν από καρδιάς, για το πώς η ακούραστη δουλειά της επηρέασε τις δικές τους ζωές, για την πρωτοπόρα στάση της σε όλες τις πλευρές της ζωής, «αφού οι κομμουνιστές παλεύουν τα ζητήματα στο σύνολό τους και όχι με εκπτώσεις και με δύο μέτρα και δύο σταθμά», όπως είπε η κόρη της Μαρία Ρόκκου, προσθέτοντας: «Ετσι ήταν η μάνα μας. Γαλουχημένη μέσα από το κόμμα της εργατικής τάξης που οι αρχές του διαπερνούσαν κάθε φάση της ζωής της... Και ήταν το 2017 και μέχρι τώρα, που με σεμνότητα, απίστευτη αντοχή, υπομονή έδωσε αυτήν την τελευταία μάχη, με μόνο όπλο ότι έχει εκκρεμότητες και θα το παλέψει. Με μικρά λοιπόν και μεγάλα παραδείγματα, με πράξεις και όχι πολλά και μεγάλα λόγια, με τις αδυναμίες της και τα ανθρώπινα λάθη, άφησε το αποτύπωμά της όχι μόνο σε μας τα παιδιά της, αλλά και σε πολλούς ανθρώπους που γνώρισε, συντρόφους και μη, φίλους, οικογένεια. Μείνε ήσυχη μάνα, γυναίκα, αδερφή, φίλη, συντρόφισσα. Τις εκκρεμότητες, τα καθήκοντα θα τα τακτοποιήσουμε. Θα μείνουμε δυνατοί και το Κόμμα θα δυναμώνει γιατί εσύ συνέβαλες σε αυτό».