Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2019

Δήλωση του Νίκου Σερετάκη για την κατάσταση στο 2ο Νηπιαγωγείο Ν Χαλκηδόνας


Η εξαιρετικά προβληματική κατάσταση που εκδηλώθηκε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς στο 2ο Νηπιαγωγείο της Νέας Χαλκηδόνας δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Έχει τη σφραγίδα της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ, που θέλουν να εφαρμόσουν την 2χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση δίχως να δώσουν 1 ευρώ παραπάνω για τις ανάγκες που δημιουργούνται. 
Στο 2ο Νηπιαγωγείο Νέας Χαλκηδόνας στοίβαξαν 66 νήπια για τα οποία δεν επαρκεί καν ο αύλειος χώρος του νηπιαγωγείου
Με ευθύνη Δήμου και Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας ονομάστηκε "αίθουσα" ο χώρος υποδοχής, που είναι ακατάλληλος για τέτοια χρήση καθώς δεν ικανοποιεί βασικές παραμέτρους ασφάλειας και υγιεινής (υπάρχει τζαμαρία που σε ένα σεισμό μπορεί να σπάσει, χωρίς επαρκή αερισμό και θέρμανση, δεν υπάρχει πλέον  χώρος για το φαγητό, για τμήμα ένταξης μένει μόνο η κουζίνα (!), με μόνο 4 τουαλέτες για 66 παιδιά και άλλα). 
Δε συζητάμε τις ανάγκες σε προσωπικό που αφήνουν ακάλυπτο το 1/3 των παιδιών.
Πολύ μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν η προηγούμενη δημοτική αρχή ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι που συναίνεσαν στην παραπάνω απαράδεκτη παρέμβαση -που  προστήθεται σε ένα ήδη μακρύ  κατάλογο ακροβασιών - αλλά και η σημερινή δημοτική αρχή  του κ Βούρου (ΚΙΝΑΛ/ΝΔ) της οποίας στελέχη πέρσι ήξεραν αλλά καθυσύχαζαν για την κατάσταση στην προσχολική αγωγή στο Δήμο και εφέτος ενώ γνώριζαν πολύ καλά το πρόβλημα το άφησαν να εκδηλωθεί.
Προβλήματα  παραμένουν και σε άλλα νηπιαγωγεία (λχ 5ο Νέας Φιλαδέλφειας, 4ο Νέας Φιλαδέλφειας κα) ενώ σχεδόν παντού έχουμε το φαινόμενο πολυπληθών τμημάτων (22άρια) σε αντίθεση με τις διεκδικήσεις γονιών και εκπαιδευτικών και τις συγχρονες ανάγκες και αντιλήψεις για την προσχολική αγωγή. 
Η Λαϊκή Συσπείρωση είχε ζητήσει έγκαιρα από τη Δημοτική Αρχή ενημέρωση για την κατάσταση στην προσχολική αγωγή, είχε επανέλθει τον Ιούλη του 2019 χωρίς να λάβει  ποτέ ιουσιαστική απάντηση..
Εκπαιδευτικοί και γονείς πρέπει να απαιτήσουν να δοθούν άμεσα λύσεις από το κράτος -κυβέρνηση και δήμο- το οποίο κατά τα άλλα δρα ταχύτατα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσει κανένα μεγαλοεπιχειρηματία.
Να δυναμώσει η οργάνωση, η διεκδίκηση  για το σχολείο των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων της εποχής μας, ενάντια στην πολιτική που αντιμετωπίζει ως κόστος τις λαϊκές ανάγκες.