Στη συζήτηση επί του προϋπολογισμού στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, ακούσαμε τον κύριο Τάφα και τον κύριο Βασιλόπουλο να λογομαχούν σχετικά με το ποιος είχε τον καλύτερο προϋπολογισμό. Ακούσαμε τους δημοτικούς συμβούλους συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης να τσακώνονται για το ποιος ήταν ο καλύτερος διαχειριστής του δημοτικού κουμπάρα, ενώ για την ταμπακιέρα δεν έβγαλε κανείς άχνα.
Η ουσία όμως συνοψίζεται σε με μία πρόταση: Αυτός είναι ένας προϋπολογισμός πλασματικός, αντιλαϊκός και φορομπηχτικός. Όπως ήταν ο προηγούμενος, τον οποίο και συνεχίζει.
Όπως και η προηγούμενη δημοτική αρχή Βασιλόπουλου, έτσι και η Διοίκηση Βούρου δεν βγάζει άχνα για την αντιλαϊκότητα του πλαισίου του προϋπολογισμού, για το γεγονός ότι οι δήμοι είναι το μακρύ χέρι του Κράτους στο τοπικό επίπεδο.
Δεν διεκδικεί καμία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης απόδοση όλων των παρακρατηθέντων κονδυλιών από τους προηγούμενους κρατικούς προϋπολογισμούς.
Αλλά διεκδικεί τον τίτλο του καλύτερου διαχειριστή!
Αποδέχεται ως φυσικό φαινόμενο την υποχρηματοδότηση.
Στοχεύει στην ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών και στη μείωση των λειτουργικών εξόδων.
Η σημερινή δημοτική αρχή κυνήγα με τη σειρά της επενδύσεις και επιχορηγήσεις για έργα σύμφωνα με τις ιεραρχήσεις του κεφαλαίου.
Ακόμα και κάποια επιμέρους θετικά έργα γίνονται επειδή ακριβώς βολεύουν τις μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή και όχι με βάση τις μεγάλες ανάγκες ουσιαστικής ανακούφισης των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που έχει τσακίσει η άγρια φοροληστεία, η ανεργία, οι μειωμένοι μισθοί και τα μειωμένα δικαιώματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα πως μια οικογένεια με εισόδημα κάτω από 7500€ πρέπει να πληρώσει δημοτικά τέλη με έκπτωση 50%, λες και δεν θα ήταν μεγάλη ανάσα η απαλλαγή της.
Όμως και η απολογία του Αντιδημάρχου Παιδείας και πρώην προέδρου της Ένωσης Γονέων για την υποχρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών, που αν τα έσοδα του Δήμου το επιτρέψουν θα τσοντάρει… σε σχολεία –θυμίζουμε – πληγμένα από τον σεισμό του Ιούλη.
Και όλα αυτά όχι επειδή δεν τους αφήνουν ή δεν μπορούν, αλλά επειδή δεν θέλουν.
Γιατί τη Λαϊκή Συσπείρωση παραμένουν απαραίτητοι στόχοι πάλης και διεκδίκησης:
• Η πλήρης κρατική χρηματοδότηση που θα καλύπτει τις λειτουργίες του δήμου.
• Η εξασφάλιση της μισθοδοσίας των εργαζομένων από τον Κρατικό προϋπολογισμό και η παύση κάθε ανταποδοτικότητας στους Δήμους.
• Η κατάργηση του αντιδραστικού θεσμικού Πλαισίου που καθιστά τους δήμους – επιχειρήσεις.
• Η επαρκής στελέχωση των υπηρεσιών του δήμου με μόνιμο προσωπικό και ανάκτηση όλων των απωλειών των εργαζομένων
• Καμία παραχώρηση της γημοτικής γης σε επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά αξιοποίηση της για σχολική στέγη και δημόσιες υποδομές αθλητισμού και πολιτισμού κ.ο.κ.
• Μείωση των ανταποδοτικών τελών, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και καμία σύνδεση του μη τη χρηματοδότηση των Δήμων.