Κύριε Δήμαρχε, δεσμεύεστε ότι είναι εξαίρεση. Μα με εξαιρέσεις προωθούνται όλα!
Στη συγκεκριμένη περίπτωση κατ’ εξαίρεση, τα σχολεία γίνονται πάρκινγκ, το Άλσος σε περίοδο αυξημένου κινδύνου πυρκαγιών γίνεται δίοδος για τη διέλευση φιλάθλων των 2 ομάδων του τελικού και χώρος για γεννήτριες & δεξαμενές καυσίμων!
Κατ’ εξαίρεση, 10-15 χιλιάδες κόσμου επί 2, θα περάσουν μέσα από το Άλσος ενώ θα έχει ξεκινήσει επίσημα η αντιπυρική περίοδος από 1η Μάη.
Κατ’ εξαίρεση, βέβαια, τα άστεγα ερασιτεχνικά τμήματα της ΑΕΚ χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια τα σχολεία και τους δημοτικούς αθλητικούς χώρους, με τις γνωστές επιπτώσεις.
Πείτε μας όμως, πως θα τη βιώσει η Νέα Φιλαδέλφεια τη γιορτή αυτή; Πόσες μέρες θα είμαστε σε έναν τεράστιο αστυνομικό κλοιό; Πόσο εύκολα θα μπορούμε να διασχίσουμε πεζοί ή οδικώς τη μοναδική δίοδο του κέντρου του Δήμου, τη Πατριάρχου Κωνσταντίνου; Πόσες μέρες το κέντρο της Ν.Φ. δεν θα μπορεί τροφοδοτηθεί; Πόσες μέρες τα παιδιά δεν θα μπορούν να πάνε στη παιδική χαρά; Τι θα γίνει με τα κλειστά σχολεία;
Η θέση
μας για το γήπεδο γνωστή, σταθερή και επαληθεύεται διαρκώς!
Αλλά ας γυρίσουμε στο μνημόνιο, κ. Δήμαρχε, σας ρώτησα στην αρχή και απάντηση δεν πήρα:
Ποιες είναι οι οικονομικές υποχρεώσεις του μνημονίου συνεργασίας, είτε οικονομικές υποχρεώσεις είτε οικονομικά οφέλη προς το Δήμο;
Υπάρχουν ποινές που ακολουθούν τις δεσμεύσεις αυτές;
Εσείς όμως αναφέρετε στο κείμενο σας «ιδιαίτερα αυξημένες & επαχθείς οικονομοτεχνικά δεσμεύσεις βάσει των απαιτήσεων».
Συγκεκριμένα, η μετατροπή των αύλειων χώρων του σχολικού συγκροτήματος του 1ου Λυκείου - 1ου Γυμνασίου - 2ου Δημοτικού Ν.Φ. και του σχολικού συγκροτήματος του 1ου, 2ου και νυχτερινού ΕΠΑΛ σε πάρκινγκ είναι αλλαγή χρήσης!
Θα ήθελα να ρωτήσω τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές: Πόσο εύκολο είναι να οργανωθεί μια εκδήλωση στο σχολείο; Πόσο τελικά είναι ανοιχτό το σχολείο στη σχολική κοινότητα και πόσο είναι σε άλλους συλλόγους και φορείς της περιοχής; Πόσες εγκρίσεις χρειάζονται; Γολγοθάς. Για να γίνουν γκαράζ τα σχολεία δεν χρειάζεται τίποτα!
Όμως η συζήτηση που έχει ανοίξει στο Δήμο μας δεν είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη, ούτε μιας φοράς. Είναι βαθιά επικίνδυνη. Ανοίγει ουσιαστικά τη δρόμο για επιχειρηματική δραστηριότητα μέσα στα σχολεία. Προφανώς τη μια φορά θα την ακολουθήσουν κι άλλες.
Η συζήτηση αυτή βέβαια είναι και πάρα πολύ παλιά, οξύνθηκε ιδιαίτερα όταν πέρναγε στους δήμους η ευθύνη συντήρησης των σχολείων. Έλεγε ένα δελτίο Τύπου του υπουργείου Παιδείας για το σχολείο του μέλλοντος: «... Το ανοιχτό σχολείο, εκτός από τις αίθουσες διδασκαλίας, διαθέτει πολυχώρους αθλητισμού και πολιτισμού, θέατρα, χώρους αναψυχής - δικτυακούς τόπους (Internet cafe), μικρά βιβλιοπωλεία, αλλά και υπόγειους χώρους στάθμευσης για τους πολίτες». (Γ. Παπανδρέου, 16-9-03)
Χαρακτηριστικό για τη συζήτηση για τα «αυτόνομα και οικονομικά ανεξάρτητα» σχολεία, δηλαδή τα σχολεία που δεν θα χρηματοδοτούνται από το κράτος αλλά από επιχειρήσεις, χορηγίες κλπ, ήδη το 27/2/2004 σε ημερίδα του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων με τη συμμετοχή εκπροσώπων της UNESCO και του ΟΟΣΑ, παρά τις προσπάθειες του τότε υπουργού Παιδείας και του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΣΚ να πείσουν για την αναγκαιότητα δημιουργίας σχολείων που θα στεγάζουν ταυτόχρονα γκαράζ, Ιντερνετ καφέ, βιβλιοθήκες, καταστήματα κλπ., κυριάρχησε η λογική της ανταποδοτικής λειτουργίας του σχολείου που απαιτεί η ΕΕ και ο ΟΟΣΑ.
Τα οικόπεδα αυτά αξίζουν χρυσάφι και διεκδικούνται από τους επιχειρηματίες με κάθε μέσο!