Του Άγγελου Πετρέλη*
Σε
αρθρογραφία του το τελευταίο διάστημα
ο κύριος Αλέξανδρος Γούλας, καταπιάνεται
με
ζητήματα που αφορούν στην εκπαίδευση
και τους νέους. Επικεντρώνει σε “εύκολα”:
την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων,
την ορθή ενεργοποίηση προγραμμάτων -
την οποία προφανώς μόνο η παράταξη του
κ. Κωνσταντινίδη μπορεί να εγγυηθεί-
αφήνοντας φυσικά στο απυρόβλητο την
κυβερνητική πολιτική και αθωώνοντας
την ΕΕ.
“Ξεχνάει” ο κ Γούλας το γεγονός οτι
η Ελλάδα τα ίδια χρόνια που απογειώθηκε
η φτώχεια και η ανεργία ήρθε 1η σε
απορροφητικότητα των κονδυλίων της ΕΕ
. Ότι οι αντιδραστικές αλλαγές στην
εκπαίδευση έχουν τη σφραγίδα της ΕΕ
Θλίβεται ο κ Γούλας για την αποστασιοποίηση
των νέων από το τι συμβαίνει στην κοινωνία
Για εμάς, οι μαθητές και οι νέοι του
σήμερα δεν είναι γενικώς “ευρωπαίοι
πολίτες”, είναι οι εργαζόμενοι του
αύριο και οι όροι με τους οποίους θα
κληθούν να ζήσουν και να εργαστούν είναι
όροι άγριας εκμετάλλευσης και ανεργίας
και τέτοια, ταξική συνείδησή, χρειάζεται
να καλλιεργήσουν. Για την κατάσταση
που βιώνουν οι μαθητές και οι οικογένειές
τους δεν ευθύνονται γενικά και αόριστα
«οι πολιτικοί και οι πολιτικές
τους», αλλά ο μονόδρομος της αποδοχής
από όλο το φάσμα των αστικών κομμάτων
– κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ κτλ- των
ευρωενωσιακών επιταγών και κατευθύνσεων.
Είναι ο ίδιος δρόμος που αποδέχεται και
στηρίζει και η παράταξη «Πόλης Ενότητα»
της οποίας είναι υποψήφιος..
Ο κ. Γούλας κάνει
πως δεν είδε τους μαθητές που διαδήλωσαν
κατά του νέου νομοσχεδίου που φέρνει η
κυβέρνηση και ο κ. Γαβρόγλου, ένα
νομοσχέδιο που θα βάλει περαιτέρω
φραγμούς στη μόρφωση μαθητών των λαϊκών
οικογενειών. Κάνει πως δεν ξέρει
για τα μέλη του ΠΑΜΕ και πολλούς άλλους
καθηγητές που τιμούν το λειτούργημά
τους , που βρίσκονται κοντά στους νέους,
που με εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια
στέκονται δίπλα στα προβλήματα των
μαθητών τους, προσπαθώντας, όπως έγινε
σε τόσα σχολεία, να ενεργοποιηθούν οι
συλλογικές διαδικασίες, τα δεκαπενταμελή
κτλ.
Η αποστασιοποίηση των
νέων για την οποία κάνει λόγο ο κ. Γούλας
καλλιεργείται από τη λογική της
ανάθεσης, από τον κορσέ των θεσμών
χειραγώγησης της νεολαίας στα
πλαίσια της κυρίαρχης πολιτικής που
και ο ίδιος προτείνει,
Άλλωστε, με τον ίδιο τρόπο δε λειτουργεί
και η πλειοψηφούσα παράταξη -στην οποία
ανήκει- τόσο στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών
Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας
(ΟΙΕΛΕ) στην οποία είναι Α’ αντιπρόεδρος,
όσο και στο Σύλλογο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών
Λειτουργών Αθήνας- Πειραιά (ΣΙΕΛ) του
οποίου είναι πρόεδρος; – ιδιότητες τις
οποίες αποκρύπτει συστηματικά, και θα
έχει τους λόγους του. Πρόκειται για
σωματείο με πάνω από 1000 ψηφίσαντες, που
όμως δεν πραγματοποιεί σχεδόν ποτέ
συνελεύσεις! Λειτουργεί παρελκυστικά
στηρίζοντας με κάθε τρόπο την εκάστοτε
κυβερνητική πολιτική. Ποια είναι η
πρακτική; Ίδια και απαράλλακτη με αυτό
που προτείνει και ο ίδιος σαν υποψήφιος
του συνδυασμού «Πόλης Ενότητα», δηλαδή
η ανάθεση και η απαξίωση κάθε συλλογικής
διαδικασίας.
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι μαθητές και
οι οικογένειές τους έχουν δοκιμάσει
όλους τους τρόπους διαχείρισης, έχουν
εμπιστευθεί κυβερνήσεις, κόμματα,
δημοτικές παρατάξεις που διαφέρουν
μόνο στο περιτύλιγμα - για αυτό και δεν
έχουν κανένα πρόβλημα να ανταλλάσουν
στελέχη μεταξύ τους.
Καμία εμπιστοσύνη λοιπόν στο παλιό
που έρχεται πάλι μεταμφιεσμένο ως νέο,
στο καθεστωτικό που κάνει δήθεν το
ρηξικέλευθο.
Η αγανάκτηση, ο θυμός των νέων, των
λαϊκών οικογενειών μπορούν να συναντηθούν
με την πρόταση του ΚΚΕ, να γίνουν δύναμη
ανατροπής. Αυτή είναι η πραγματική
διαφορά και στις κάλπες και στη ζωή.
* Μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «ο Βύρων» και υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας με τη Λαϊκή Συσπείρωση