Ο «Τεγόπουλος» και οι ευθύνες Δημοτικών Αρχών & Κυβερνήσεων για την αρπαγή ελεύθερων χώρων

Η Λαϊκή Συσπείρωση Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας έθεσε στην ειδική  συνεδρίαση λογοδοσίας το θέμα "Το πρόγραμμα απαλλοτριώσεων του Δήμου για τη διασφάλιση και αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Ενέργειες του Δήμου για το θέμα του Τεγοπούλου.”

Το ζήτημα δεν συζητήθηκε αφού η ΛΑΣΥ αποχώρησε μπροστά στον πλήρη εκφυλισμό της συνεδρίασης, με τη συμμετοχή των παρατάξεων της νυν και προηγούμενης Δημοτικής Αρχής και ευθύνη του προεδρείου.

Η εισήγηση της Λαϊκής Συσπείρωσης :

«Θέτουμε ένα ζήτημα που θεωρούμε μεγάλης σημασίας με αφορμή την ειδησεογραφία για την επένδυση που σχεδιάζεται στο πρώην εργοστάσιο του Τεγόπουλου.

Σχετίζεται με τις προτεραιότητες της Δημοτικής Αρχής και του κεφαλαίου.

Θυμίζουμε ότι ο Δήμος μας είναι μια ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη περιοχή, πολύ κοντά στο μέσο όρο της Περιφερειακής Ενότητας του Κεντρικού Τομέα Αθηνών, σχεδόν δεκαπλάσιο του αντίστοιχου μεγέθους της Περιφέρειας Αττικής, ενώ η έλλειψη χώρων αθλητισμού, πολιτισμού και στέγασης των υπηρεσιών του Δήμου βγάζει μάτι.

Ήδη από το 2014 σε Ημερίδα της Πανεπιστημονικής Κίνησης Μηχανικών στο ΤΕΕ για τη Χρήση Γης και το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής προειδοποιούσαμε ότι:

"Στο γενικό πλαίσιο εντάσσονται και οι μελλοντικές εξελίξεις στην πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας. Ουσιαστικά, προβλέπεται πως στη Νέα Φιλαδέλφεια οριοθετείται και αναπτύσσεται ένα εμπορικό σύμπλεγμα το οποίο θα περιλαμβάνει δομές τουρισμού, πολιτισμού και αθλητισμού. […] 

Η σχεδιαζόμενη ανάπτυξη στην Πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας θα μεταβάλει τη λειτουργία της, σε βάρος των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, με γνώμονα την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. 

Ελεύθεροι χώροι που μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν για να καλύψουν τις σύγχρονες ανάγκες σχεδόν 400.000 κατοίκων της ευρύτερης περιοχής (Πατήσια - Νέα Φιλαδέλφεια - Νέα Ιωνία - Κάτω Γαλάτσι) παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο. Έργα απαραίτητα για τις σύγχρονες ανάγκες, νέα σχολεία, σύγχρονα νοσοκομεία, χώροι λαϊκής αναψυχής και λαϊκού αθλητισμού δεν θα κατασκευαστούν για να προωθηθεί ο νέος πόλος εμπορικών δραστηριοτήτων. 

Τα διάφορα επενδυτικά σχέδια που αναπτύσσονται για την περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας είναι επί μέρους πλευρές αυτού του προαναφερθέντος σχεδίου. Το πρόβλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια αφορά την διαπάλη για τη γη και τις χρήσεις της υπέρ του λαού ή υπέρ των μονοπωλίων σε μια ευρύτατη περιοχή της Βόρειο-Δυτικής Αθήνας".

Σημειώναμε τα διάφορα σχέδια που έβγαιναν στην επιφάνεια πότε από το επιχειρηματικό κεφάλαιο και πότε από τις δημοτικές αρχές για την περιοχή της Μπριτάνια και της Βαμβακουργίας με τα ρέματα του Ποδονίφτη και του Προμπονά, την περιοχή της ΜΑΒΑ-ΡΕΝΟ και το σχολικό συγκρότημα των πρώην ΚΑΤΕΕ, τον προσφυγικό οικισμό στο κέντρο της πόλης. 

Η εταιρεία «Βαμβακουργία Ν. Φιλαδέλφειας» ιδρύθηκε το 1935, κοντά στις όχθες του Ποδονίφτη, από τον Στέργιο Τεγόπουλο, με την επωνυμία «Ελληνικά Κλωστήρια Υιοί Ιωάννου Τεγόπουλου ΑΕ».

Το εργοστάσιο είχε υψηλές προδιαγραφές για την εποχή. Ο μηχανολογικός εξοπλισμός ήταν κυρίως από την Γερμανία ενώ αντικείμενο εργασίας ήταν η παραγωγή κλωστών και βαμβακονημάτων. Στο κεντρικό κτίριο του εργοστασίου εμφανίζονται οι αρχές του μοντέρνου κινήματος στην αρχιτεκτονική, με στοιχεία όπως η λιτότητας και η σαφήνεια των γεωμετρικών γραμμών, τα εμφανή δομικά υλικά, την ένταξη του κτηρίου στον κοινωνικό περίγυρο.

Η όψη επί της οδού Λυκούργου είναι επιμήκης, με μεγάλες επίπεδες ενιαίες επιφάνειες που διακόπτονται από ρυθμικά επαναλαμβανόμενα, πλατυμέτωπα ανοίγματα. Στην όψη αυτή δεσπόζουν το τριώροφο τμήμα του κτιρίου, το οποίο στην απόληξή του φέρει και την επωνυμία της εταιρείας και το κλιμακοστάσιο στην δεξιά πλευρά

Καθώς το κτίριο έχει οικοδομηθεί σε έδαφος με κλίση, το βορειοανατολικό τμήμα εμφανίζεται ως ισόγειο με υπόγειο ενώ όλο το υπόλοιπο ως διώροφο. Το νότιο πίσω τμήμα του εργοστασίου στεγάζεται με πριονωτές στέγες ενώ το υπόλοιπο κτίριο με δώμα.

Είναι κτίριο ορθογωνικής κάτοψης, κατασκευασμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα, επικλινή στέγη από σκυρόδεμα και λιθοδομή στην βάση της τοιχοποιίας. Δεσπόζει στο χώρο η ψηλή καμινάδα  από οπτόπλινθους . Σήμερα, το εργοστάσιο είναι από τα τελευταία που σώζονται στη Ν. Φιλαδέλφεια, συνδέεται με την ιστορική μνήμη της περιοχής και παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και μορφολογικό ενδιαφέρον.  Ανήκει στα νεώτερα μνημεία, συγκεκριμένα το κέλυφος του κτιρίου το λεβητοστάσιο και η καμινάδα από οπτόλιθους που δεσποζει έχουν χαρακτηριστεί ως μνημείο βάσει της ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΔΝΣΑΚ/5828/89 ( ΦΕΚ: 33/ΑΑΠ/2012-02-13.)

Επί του οικοπέδου 3.681,35 τμ υπάρχουν κτιριακές εγκαταστάσεις άνω των 5800 τμ.

Εκεί ο εκ Κύπρου ορμώμενος επενδυτής και νέος ιδιοκτήτης, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα θα δημιουργήσει 80 περίπου κατοικίες, γραφεία και – αλίμονο – χώρους εστίασης.

Και ως είθισται με όλες τις μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή, θα έχει και το τυράκι του πολιτισμού και του δήθεν ελεύθερου χώρου ενω στην πραγματικότητα γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Καταναλώνεται κτιριακό απόθεμα και αρχιτεκτονική κληρονομιά που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη διασφάλιση της ιστορικής μνήμης της περιοχής, την αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων και την ανάδειξη ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Στα χέρια του Δήμου θα έδινε επίσης διέξοδο στην έλλειψη επαρκών συγκεντρωμένων εγκαταστάσεων και τη διασπορά των υπηρεσιών του.

Δημοτικές Αρχές και Κυβερνήσεις έχουν ευθύνη για το γεγονός ότι δεν έχουν πρόγραμμα απαλλοτριώσεων παρά μόνο υπέρ των κατασκευαστικών ομίλων για την κερδοφορία τους. Η μόνη απαλλοτρίωση τα τελευταία πολλά χρόνια στην περιοχή ήταν το περίφημο «πράσινο» δίπλα στο Γκέσουρα που με ανοχή της προηγούμενης και αυτής της δημοτικής αρχής έχει διαμορφωθεί σε αυθαίρετο πάρκινγκ που εξυπηρετεί το γήπεδο.

Ήδη επιχειρηματικοί όμιλοι έβαλαν στο χέρι με την βοήθεια ή την ανοχή των δημοτικών αρχών, τη ΜΑΒΑ-ΡΕΝΟ,  τη Μπριτάνια, την περιοχή του Προμπονά και τα ρέματα, χτύπησε ξανά ο «κλήρονόμος» του Κάκκαβα, ενώ τώρα είναι έτοιμοι να ξεκοκαλίσουν ότι έχει απομείνει από ελεύθερους χώρους και  αρχιτεκτονικά μνημεία στην περιοχή.

Προεκλογικά οι διάφοροι υποψήφιοι των συστημικών δυνάμεων επιβεβαίωσαν ότι αντιμετωπίζουν το Δήμο ως μεσιτικό γραφείο εκχώρησης χώρων: Έταζαν αριστερά και δεξιά χώρους για πάρκινγκ, γήπεδα κτλ. Τη Μπριτάνια ήθελε πάρκινγκ ο κ. Τομπούλογλου, το πάρκο Μικρασιατών ο κ. Βούρος, τα πρανή του Κηφισού ο κ. Γεωργαμλής, το προαύλιο του 1ου Γυμνασίου – Λυκείου ο κ. Γατσούλης. Ο  κ. Τζέλης ήθελε όχι μόνο  γήπεδο αλλά και κολυμβητήριο στο χώρο των ΕΠΑΛ και του παλιού 3ου Λυκείου, ενώ  ο κ Βούρος επιχείρησε να μετατρέψει το 1ο ΕΠΑΛ σε αποθήκη.

Τα τελευταία χρόνια το δημοτικό οικόπεδο του 3ου ΒΝΣ παραχωρήθηκε στην εκκλησία, λωρίδα γης στον Σκλαβενίτη της Ρενό, σειρά ακινήτων σε ΑΜΚΕ και ΜΚΟ ενώ η σημερινή δημοτική αρχή θα έδινε και τη Λάρνακος εάν μπορούσε.

 Ρωτάμε λοιπόν:

- Ποιες ενέργειες προτίθεται να κάνει η Δημοτική Αρχή προς κάθε κατεύθυνση ώστε να προστατευθεί το μοναδικό αυτό βιομηχανικό μνημείο από τον «επενδυτή»;

- Ποιο είναι το πρόγραμμα απαλλοτριώσεων του Δήμου για ελεύθερους χώρους, υποδομές, νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς;