Στο Δημοτικό Συμβούλιο της 8ης Νοέμβρη η Λαϊκή Συσπείρωση έφερε άλλη μια φορά για θέματα που αφορούν στους εργαζόμενους του Δήμου και γενικότερα
Συγκεκριμένα επανέφερε το ζήτημα των οφειλών του Δήμου προς τους εργαζόμενους που το θέτει επίμονα εδώ και ένα χρόνο και δεν έχει πλήρως διευθετηθεί
Ο Δήμος συνεχίζει να παραπέμπει στις καλένδες την καταβολή στους εργαζόμενους του πρασίνου ανθυγιεινού που οφείλει της τάξης των 60.000€ και στις καθαρίστριες αναδρομικά από παραβίαση της ΣΣΕ, ύψους 20.000€. Για το θέμα ακόμη μια υπόσχεση ότι "θα καταβληθούν εντός του έτους".
Είναι αποκαλυπτικό για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του Δήμου ως κράτους, ότι ενώ μια χαρά ικανοποιεί και πληρώνει εργολάβους και ιδιώτες με βάση συμβάσεις λεόντειες και μη, την ίδια στιγμή είναι χαρακτηριστικά ασυνεπές σε ότι αφορά στους εργαζόμενους και τις υποχρεώσεις απέναντι τους που επίσης προκύπτουν από συμβάσεις.
Η Λαϊκή Συσπείρωση έφερε επίσης το ζήτημα του αντεργατικού τερατουργήματος Γεωργιάδη. Στην εισήγησή της σημείωσε ότι αποτελεί "δωράκι στους επενδυτές για την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, και ένα εμβληματικό παράδειγμα για τον βαθιά ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης" και αποκάλυψε συγκεκριμένα τις άμεσες επιπτώσεις που έχει και στους δημοτικούς υπαλλήλους, όπως και στο σύνολο των εργαζομένων.
Σημειώνεται ότι όταν ήρθε το θέμα προς συζήτηση ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος της ΝΔ κ. Γιάννης Τομπούλογλου, αποχώρησε μαζί με την ομάδα του από την αίθουσα της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου την οποία μέχρι τότε παρακολουθούσε.
Παρακάτω η εισήγηση της Λαϊκής Συσπείρωσης για το νόμο Γεωργιάδη
Κύριε Δήμαρχε, κύριοι και κυρίες Δημοτικοί Σύμβουλοι
Μεσούσης της προεκλογικής περιόδου η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζοντας το αντεργατικό έπος της κατάργησης των ΣΣΕ, του απεργοκτόνου νόμου «Αχτσιόγλου», του νόμου – έκτρωμα «Χατζηδάκη», έφερε και ψήφισε το νέο τερατούργημα «Γεωργιάδη» για τα εργασιακά.
Πρόκειται για άλλη μια εναρμόνιση με την στρατηγική της ΕΕ, καθώς ο νόμος ενσωματώνει στο ελληνικό δίκαιο την Οδηγία 2019/1152 ολοκληρώνοντας την κατεδάφιση βασικών και στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων γυρίζοντας μας έναν αιώνα πίσω.
Είναι το δωράκι στους επενδυτές για την κατάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, και ένα εμβληματικό παράδειγμα για τον βαθιά ταξικό αντιλαϊκό χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που εμπρός στο κέρδος δε λογαριάζει τίποτα.
Τα βασικά στοιχεία είναι γνωστά. Μετά 140 χρόνια από την καθιέρωση του 8ωρου η κυβέρνηση επιχειρεί να καθιερώσει την 13ωρη εργασία, την 78ωρη εβδομαδιαία εργασία.
- Επεκτείνεται η «ευελιξία» των συμβάσεων, καθιστώντας τους εργαζόμενους ουσιαστικά όμηρους του εργοδότη, διαθέσιμους όπως και όποτε αυτός θέλει
- Καταστρατηγεί την πενθήμερη εργασία παντού,
- Απογειώνει την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης αντιμετωπίζοντας ως έγκλημα την περιφρούρηση της απεργίας και την αντίσταση στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς της εργοδοσίας
Παρά το γεγονός ότι τα παραπάνω ήρθαν λίγες μέρες πριν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, οι υποψήφιοι των δυνάμεων του συστήματος, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, κατάπιαν κυριολεκτικά τη γλώσσα τους.
Όμως το νομοσχέδιο αφορά άμεσα και τους δημοτικούς υπαλλήλους και εργάτες
Στο συγκεκριμένο νόμο το δημόσιο εξαιρείται μόνο από ορισμένες διατάξεις. Κατά τα άλλα ισχύει κανονικά. Για παράδειγμα
- Ισχύει η εργασία τα Σάββατα (ΑΡΘΡΟ 25 &26) για υπηρεσίες είτε λειτουργούν σε 24ωρη βάση είτε όχι. Τι σημαίνει η προσαύξηση 40% που λέει ο νόμος για έναν εργάτη καθαριότητας: 780ευρώ βασικός μισθός/30ημέρες που υπολογίζεται το ημερομίσθιο=26 ευρώ μικτά Χ 40% η προσαύξηση=
- 10.4 ευρώ μικτά. 8 ευρώ καθαρά για να καταργήσουν το πενθήμερο!!! Το ισχύον καθεστώς προέβλεπε ότι όποιος εργαζόταν Σάββατο θα έπαιρνε ένα ρεπό με χορήγηση την επόμενη βδομάδα ώστε να μην υπάρχει καταστρατήγηση του πενθημέρου.
- Ισχύει το άρθρο 28 που επεκτείνει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης της διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε ενώσεις προσώπων ή ακόμη και σε ατομική διαπραγμάτευση
- Ισχύει το άρθρο 31 που τιμωρεί όσους υπερασπίζονται την απεργία ή αγωνίζονται με όποια μορφή δράσης αποφασίζουν συλλογικά οι εργαζόμενοι, όπως οι καταλήψεις, 6μηνη φυλάκιση κ 5000 ευρώ πρόστιμο.
- Ούτε καν από τις συμβάσεις μηδενικών ωρών δεν εξαιρούνται οι εργαζόμενοι των δήμων και του δημοσίου γενικότερα!
Πέρα όμως από την γενική εφαρμογή, ο νόμος αφορά εξ ορισμού στους εργαζόμενους με συμβάσεις Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου και Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου.
Για παράδειγμα: με τη λεγόμενη δοκιμαστική περίοδος λύνει τα χέρια σε δημάρχους, περιφερειάρχες κι άλλους πολιτικούς προϊσταμένους να κάνουν βρώμικο παιχνίδι και να πουλάνε εκδούλευση στους εργαζόμενους ΙΔΟΧ ακόμα περισσότερο από ότι σήμερα.
Δεν ανοίγει το δρόμο σε αυτοδίκαιες απολύσεις αν κριθεί «ανεπιτυχής» η δοκιμαστική περίοδος , και μάλιστα σε μια περίοδο που οι προσλήψεις στους ΟΤΑ γίνονται με το σταγονόμετρο;
Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων είναι ενιαία, όπως ενιαία πρέπει να είναι και η απάντησή τους
Η οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ώστε να μην εφαρμοστεί στην πράξη ο Νόμος Γεωργιάδη, αποτελεί καθήκον πρώτης γραμμής στον αγώνα για τη διεκδίκηση των σύγχρονων δικαιωμάτων των εργαζομένων
Το λιγότερο που μπορεί να κάνει το Δημοτικό Συμβούλιο είναι:
να καταδικάσει το αντεργατικό τερατούργημα της ΝΔ και της ΕΕ και να απαιτήσει να μην εφαρμοστούν οι αντεργατικές του προβλέψεις ενάντια στους εργαζόμενους του Δήμου.