Τα δημοτικά ή αλλιώς ανταποδοτικά τέλη είναι έμμεση φορολογία σε βάρος των εργαζομένων, ανέργων, αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ και των οικογενειών τους, δλδ μορφή της πιο αντιλαϊκής φορολογίας.
Με την λογική της ανταποδοτικότητας, οι εκφραστές της άρχουσας τάξης σε κεντρική και τοπική εξουσία διαμορφώνετε την αντίληψη στο δημότη ότι για κάθε υπηρεσία που του παρέχεται σήμερα πρέπει να πληρώνει -φόρους, τέλη, τροφεία, συνδρομές και κάθε λογής χαράτσια- που το ύψος τους είναι δήθεν ανάλογο με την υψηλή ποιότητα της παροχής.
Η εμπειρία όμως δείχνει ότι όχι μόνο δεν έφερε καλύτερη ποιότητα αλλά σε μια σειρά από τομείς υποβάθμισε τις προσφερόμενες υπηρεσίες. Με την ανταπόδοση άνοιξαν οι κερκόπορτες της ιδιωτικοποίησης, της άλωσης των εργασιακών σχέσεων. Πρόκειται για τη γνωστή πιπίλα – προπαγάνδα ότι οι κοινωνικές ανάγκες είναι κόστος και άρα μπαίνουν στο ζύγι κόστους – οφέλους απ’ όπου ο λαός βγαίνει μονίμως γδαρμένος.
Καλλιεργείται δλδ και μέσα από τις βασικές υπηρεσίες του Δήμου όπως είναι η καθαριότητα και ο ηλεκτροφωτισμός, η εμπορευματική αντίληψη σε σχέση με βασικές λαϊκές ανάγκες, για τις οποίες οι λαϊκές δυνάμεις έχουν ήδη πληρώσει πολλά με τους άμεσους και κυρίως με τους έμμεσους φόρους.
Από το 1958 που θεσπίστηκαν τα πρώτα ανταποδοτικά τέλη έχουν ψηφιστεί μια σειρά νόμοι που διαφοροποιούν και επεκτείνουν τα ανταποδοτικά τέλη σε κάθε παρεχόμενη από τη τοπική διοίκηση υπηρεσία όπως ο αθλητισμός, ο πολιτισμός, η πρόνοια κ.α. στη κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης τους και την απόσπαση των οικονομικών των Δήμων από τη κρατική χρηματοδότηση, πάγια πολιτική όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ) με βάση τις επιταγές της ΕΕ. Ας θυμηθούμε τη συζήτηση για την επέκταση της ανταποδοτικότητας στο πράσινο.
Προπαγανδιστικά από τις τοπικές πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τις κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ – ακούσαμε και σήμερα ότι το δημοτικό συμβούλιο δεν είναι Βουλή – υποστηρίζεται η οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των δήμων. Στην ουσία αποδέχεστε ότι βασική προέλευση των εσόδων των δήμων είναι από ιδία έσοδα δηλαδή χαράτσια, φόρους φυσικών και νομικών προσώπων, ΦΠΑ, ΤΑΠ και ταυτόχρονη μείωση και τελικά πλήρης αποδέσμευση του κράτους από τη κρατική χρηματοδότηση προς τους Δήμους.
Τι σημαίνει αυτό για το λαό το βιώνουμε στο πετσί μας. Εμβάθυνση της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της λειτουργίας των υπηρεσιών των Δήμων, όπως έχουμε δει με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον ηλεκτροφωτισμό στο Δήμο μας, την ανακύκλωση συνολικά, αλλά και το έμπα ιδιωτών στις κοινωνικές παροχές μέσω χορηγιών, ΜΚΟ, εθελοντισμού κ.ο.κ.
Η εμπειρία μας φτάνει και περισσεύει, αφού τα τέλη στο Δήμο μας αυξάνονται δραστικά – δεν είναι πρώτη φορά αλλά υπάρχει διάρκεια και συνέχεια όπως παραδέχεστε – και πλέον είναι ποσά σημαντικά υπολογίσιμα για το λαϊκό εισόδημα το όποιο συρρικνώνεται δραματικά και δυστυχώς θα συρρικνωθεί κι άλλο. Γιατί αν δεν το ξέρετε, κυρία Αντιδήμαρχε, ο μέσος μισθός δεν φτάνει μέχρι το τέλος του μήνα! και τα 50 € και τα 100€, πόσο μάλλον τα 200€ μετράνε για το λαϊκό εισόδημα!
Σας θεωρούμε συνυπεύθυνους για τα αποτελέσματα αυτά γιατί πρώτα και κύρια συμφωνείτε και διαχειρίζεστε αυτή τη πολιτική στο επίπεδο του Δήμου μας. Είστε επάξιοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης.
Το είδαμε στο πρόγραμμα σας, το βλέπουμε και στη θεματολογία του 1ου δημοτικού συμβουλίου, αλλά και στη επιχειρηματολογία σας σήμερα: έχετε ως δεδομένη τη λογική της ιδιωτικοποίησης και της ανταπόδοσης, στηρίζετε τη σύζευξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που προωθείται ως η μοναδική επιλογή στο σύνολο των χρηματοδοτήσεων που σήμερα κατευθύνονται προς τη τοπική διοίκηση με τα διάφορα προγράμματα χρηματοδότησης, συζητάτε ακόμα και για δάνεια.
Πουθενά όμως δεν αναφέρεστε στην εξασφάλιση χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό που να καλύπτει τις ανάγκες του Δήμου!
Θέλετε να ανακουφίσετε τη λαϊκή οικογένεια; Τα πράγματα είναι απλά: Καμία αύξηση των ανταποδοτικών τελών
Η Λαϊκή Συσπείρωση, το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ (γιατί εμείς δεν κρυβόμαστε, δεν φοράμε μάσκες), καλούμε τους εργαζόμενους, άνεργους, αυτοαπασχολούμενους, μικρούς επαγγελματίες, λαϊκές οικογένειες να αγωνιστούν μαζί με το ταξικό λαϊκό κίνημα, με τους εκλεγμένους του ΚΚΕ, με απαίτηση τη κατάργηση κάθε δημοτικού τέλους και φόρου σε υγεία, πρόνοια, παιδεία, αθλητισμό, πολιτισμό, τη κατάργηση κάθε είδους συμμετοχής των εργαζόμενων με τροφεία, συνδρομές κλπ., συνδυάζοντας ταυτόχρονα στόχους πάλης για την άμεση ανακούφιση των εργαζόμενων, των λαϊκών στρωμάτων, όπως οι παραπάνω.
Κανένας συμβιβασμός με την πολιτική που θυσιάζει τα δικαιώματά μας και τους πολιτικούς της φορείς, που στόχο έχουν τη μεταβίβαση των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων και του κράτους τους στο τοπικό γίγνεσθαι.
Για να εξασφαλίζεται από τον κρατικό προϋπολογισμό το σύνολο των λειτουργικών δαπανών, της μισθοδοσίας όλων των εργαζομένων, των αναγκαίων τεχνικών έργων και υποδομών και όχι να ψάχνουμε λεφτά για τα χρωστούμενα των εργατών καθαριότητας που με κίνδυνο της ζωής τους μαζεύουν τα σκουπίδια λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα μπας και κάνουν και αυτοί γιορτές με τις οικογένειες τους.